Virginibus Puerisque, and Other Papers, Weir of Hermiston - An Unfinished Romance & The Master of Ballantrae

Opinie czytelników

Kolekcja „Virginibus Puerisque” zawiera serię wnikliwych esejów Roberta Louisa Stevensona poruszających różne tematy, takie jak pisanie, młodość, wiek, bezczynność i relacje. Choć chwalony za zabawną i głęboką treść, niektórzy czytelnicy krytykują formatowanie i prezentację wydania.

⬤ Wciągające i wnikliwe eseje, mistrzowsko napisane przez genialnego autora
⬤ obejmują szeroki zakres istotnych tematów
⬤ uważanych za inspirujące i istotne dla współczesnego życia.

W tym konkretnym wydaniu brakuje odpowiedniego formatowania, w tym informacji o autorze, paginacji i spójności typograficznej, co umniejsza wrażenia z czytania.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Weir of Hermiston (1896) to niedokończona powieść Roberta Louisa Stevensona. Znacznie różni się ona stylem od jego poprzednich dzieł i często była chwalona jako potencjalne arcydzieło. Została ona przerwana przez nagłą śmierć Stevensona w 1894 roku z powodu wylewu krwi do mózgu. Akcja powieści rozgrywa się w czasach wojen napoleońskich.

Powieść opowiada historię Archiego Weira, młodzieńca urodzonego w rodzinie z wyższej klasy w Edynburgu. Ze względu na swoją romantyczną wrażliwość i wrażliwość Archie jest odseparowany od swojego ojca, który jest przedstawiony jako szorstki i okrutny sędzia sądu karnego. Za obopólną zgodą Archie zostaje wygnany z rodziny pochodzenia i wysłany do życia jako lokalny laird w rodzinnej posiadłości w pobliżu wioski Borders Hermiston.

Podczas służby jako laird, Archie poznaje i zakochuje się w Kirstie (Christina). Gdy ich związek się pogłębia, książka urywa się. Mylące jest to, że w powieści występują dwie postacie o imieniu Christina, z których młodsza jest ukochaną Archiego.

Powieść jest przedstawiona jako pamiętnik Ephraima Mackellara, zarządcy posiadłości Durrisdeer w Szkocji. Akcja powieści rozpoczyna się w 1745 roku, roku powstania jakobitów. Kiedy Bonnie Prince Charlie podnosi sztandar Stuartów, rodzina Durie - Laird of Durrisdeer, jego starszy syn James Durie (Master of Ballantrae) i jego młodszy syn Henry Durie - decydują się na wspólną strategię: jeden syn dołączy do powstania, podczas gdy drugi dołączy do lojalistów. W ten sposób, niezależnie od tego, która strona wygra, status szlachecki i majątek rodziny zostaną zachowane. Logicznie rzecz biorąc, młodszy syn powinien dołączyć do rebeliantów, ale Mistrz nalega na bycie buntownikiem (bardziej ekscytujący wybór) i pogardliwie oskarża Henry'ego o próbę uzurpacji jego miejsca, porównując go do Jakuba. Dwaj synowie zgadzają się rzucić monetą, aby ustalić, kto odejdzie. Mistrz wygrywa i dołącza do Powstania, podczas gdy Henryk pozostaje przy królu Jerzym II.

Powstanie kończy się niepowodzeniem, a Mistrz zostaje uznany za zmarłego. Henry zostaje spadkobiercą majątku, choć nie przyjmuje tytułu mistrza swojego brata. Pod naciskiem Lairda (ich ojca) narzeczona Mistrza ze złamanym sercem poślubia Henry'ego, aby naprawić fortunę Durie. Mija kilka lat, podczas których Henry jest niesprawiedliwie oczerniany przez mieszkańców miasta za zdradę powstania. Jego rodzina traktuje go z całkowitą obojętnością, ponieważ zarówno jego żona, jak i ojciec spędzają czas na opłakiwaniu upadłego faworyta. Łagodny Henry spokojnie znosi niesprawiedliwość, wysyłając nawet pieniądze na wsparcie porzuconej kochanki brata, która znęca się nad nim i jej dzieckiem, które twierdzi, że jest bękartem jego brata.