Vieux Carre

Opinie czytelników

Sztuka „Vieux Carre” Tennessee Williamsa to złożony dramat wspomnieniowy, odzwierciedlający własne doświadczenia życiowe autora w pensjonacie w Nowym Orleanie. Recenzje podkreślają jej narrację opartą na postaciach, intymny ton i bogatą atmosferę, ale wyrażają mieszane uczucia co do struktury fabuły i rozwoju postaci. Podczas gdy wielu recenzentów docenia jej piękno i głębię tematyczną, niektórzy uważają, że brakuje jej spójności i inwestycji.

⬤ Pięknie napisany z poetycką nutą.
⬤ Mocny rozwój postaci i atmosfera.
⬤ Wciągające i intrygujące refleksje na temat osobistych doświadczeń.
⬤ Oferuje ważne spojrzenie na samotność i ludzkie cierpienie.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważają, że jest to dobry kawałek pokazujący pracę Williamsa w jego późniejszych latach.

⬤ Epizodyczna struktura może osłabiać skupienie i sprawiać, że historia wydaje się chaotyczna.
⬤ Niektóre postacie są postrzegane jako niedopracowane i nie w pełni angażujące.
⬤ Fabule brakuje namacalności i spójności w porównaniu do innych dzieł, takich jak „Szklana menażeria”.
⬤ Odniósł komercyjną porażkę na Broadwayu, co może wpłynąć na jego odbiór.
⬤ Potencjalnie mylący dla osób niezaznajomionych z życiem Williamsa.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Dramat przybiera formę z przesuwających się scen pamięci, a zastępcza jaźń Williamsa zaprasza nas do skupienia się kolejno na różnych mieszkańcach jego zrujnowanego domu w Vieux Carre: komicznie zdesperowanej gospodyni, Mrs.

Wire; Jane, odpowiednio wychowanej młodej kobiecie z Nowego Jorku, która w końcu chwyta się przyjemności z Tye'em, wulgarnym, ale pociągającym barmanem ze striptizem; dwóch podupadłych szlachcianek grzecznie głodujących na poddaszu; oraz umierającego malarza Nightingale'a, który próbuje nauczyć młodego pisarza czegoś o miłości - zarówno ciała, jak i serca. Jest to sztuka o edukacji artysty, edukacji w samotności i rozpaczy, w dawaniu i nie dawaniu, ale przede wszystkim w widzeniu, słyszeniu, odczuwaniu i uczeniu się, że "pisarze są bezwstydnymi szpiegami", którzy drogo płacą za swoją wiedzę i którzy nie mogą zapomnieć.

Opierając się na dwóch dekadach badań nad Williamsem od czasu pierwotnej publikacji Vieux Carre, Robert Bray, redaktor The Tennessee Williams Annual Review, dostarczył nowy wstęp do tego wydania, podając najbardziej autorytatywny opis jego tła i genezy ".