Schody na dach: Modlitwa za dzikie serca trzymane w klatkach

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają duże uznanie dla sztuki Tennessee Williamsa, podkreślając jej wyjątkową strukturę, optymizm i znaczenie dla tych, którzy czują się uwięzieni w codziennej harówce. Czytelnicy uważają ją za wciągającą i inspirującą, dzięki czemu jest odpowiednia dla różnych odbiorców, w tym studentów.

Sztuka niesie wspaniałe przesłanie dla tych, którzy pracują od 9 do 17, jest wciągająca i przyjemna w czytaniu, ma unikalną strukturę winiet i ma optymistyczny ton. Wielu uważa ją za jedno z najlepszych dzieł Williamsa.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę sztukę za w dużej mierze nieznaną, co może wpłynąć na jej dostępność i znajomość. Dodatkowo, jej impresjonistyczny styl może nie przypaść do gustu każdemu.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Stairs to the Roof: A Prayer for the Wild of Heart That Are Kept in Cages

Zawartość książki:

Sześćdziesiąt lat temu młody Tennessee Williams napisał sztukę wybiegającą w przyszłość roku 2001. Schody na dach to rzadkie i odmienne dzieło Williamsa: historia miłosna, komedia, eksperyment w meta-teatrze, z domieszką wczesnego science fiction. Tennessee Williams nazwał Schody na dach "modlitwą za dzikie serca trzymane w klatkach" i zadedykował ją "wszystkim małym pracownikom najemnym świata". Odzwierciedla ona "piekielny okres" niedoszłego poety w czasie kryzysu, kiedy musiał rzucić studia, by przez osiem godzin dziennie pisać zamówienia w Międzynarodowej Fabryce Obuwia w St. Louis.

Schody to zemsta Williamsa, wyrażona poprzez jego alter ego, Benjamina Murphy'ego, urzędnika, który organizuje jednoosobowy bunt przeciwko zegarowi, monotonii pracy od ósmej do piątej i wszystkim dehumanizującym siłom coraz bardziej zmechanizowanego i komercyjnego społeczeństwa. Szybka seria fantastycznych przygód Bena kończy się ucieczką od zwyczajności, która jest potwierdzeniem amerykańskiego snu. W 1941 roku, gdy świat był w stanie wojny, a cywilizacji groziło załamanie, Williams odważył się wyobrazić sobie utopijną przyszłość, gdy Ben prowadzi nas po schodach w kierunku Millennium.

Schody na dach zostały wystawione tylko dwa razy, raz w Playbox w Pasadenie w Kalifornii w 1945 roku, a następnie w Pasadena Playhouse w 1947 roku. Teraz, w wydaniu skrupulatnie przygotowanym przez znaną badaczkę Williamsa Allean Hale, fani Williamsa mogą dzielić się tą sztuką młodzieńczego optymizmu.