Uwagi o demokracji

Opinie czytelników

„Notatki o demokracji” H.L. Menckena zawierają kąśliwą i humorystyczną krytykę systemów demokratycznych, łącząc wnikliwą analizę z cynicznym spojrzeniem na ludzką naturę. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają jego komentarz za ponadczasowy i prowokujący do myślenia, inni krytykują jego elitarną postawę i lekceważenie potencjału mas do poprawy.

Książka jest chwalona za stylowy styl pisania i dowcipne obserwacje. Mencken oferuje wnikliwe spostrzeżenia na temat wad demokracji, które rezonują nawet dzisiaj. Jego użycie humoru i satyry sprawia, że jest to zabawna lektura, a przypisy końcowe pomagają kontekstualizować odniesienia historyczne dla współczesnych odbiorców.

Krytycy wskazują na elitaryzm Menckena i jego pogardę dla mniej wykształconych wyborców, określając go jako aroganckiego i zbyt cynicznego. Niektórzy uważają, że jego analiza ma tendencję do arogancji i odrzucania demokratycznych ideałów, z brakiem pragmatycznych rozwiązań. Ponadto jego osobiste poglądy na niektóre tematy, w szczególności podziw dla kontrowersyjnych postaci, mogą być odstręczające.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Notes on Democracy

Zawartość książki:

2022 Reprint pierwszego wydania z 1926 roku. Dokładne odwzorowanie oryginalnego wydania, które nie zostało odtworzone za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego.

Notatki o demokracji to ostra krytyka demokracji. Książka dzieli przywódców politycznych na dwie kategorie: demagoga, który „głosi doktryny, o których wie, że są nieprawdziwe, ludziom, o których wie, że są idiotami” oraz polityka, który „słucha tego, co ci idioci mają do powiedzenia, a następnie udaje, że sam w to wierzy”. Mencken przedstawia polityków jako „ludzi, którzy sprzedali swój honor za pracę”.

Pisząc dla The Saturday Review of Literature Walter Lippmann opisał książkę jako „ogromną polemikę”, która „niszczy (ją), czyniąc ją śmieszną i niemodną, demokratyczną tradycję amerykańskich pionierów”. Mencken (1880-1956) był największym amerykańskim dziennikarzem.

Z cynicznym humorem obnażał wielki rząd, purytanizm i świętoszkowatość. Mencken był niepoprawny politycznie, zanim ukuto to określenie. Swoim mizantropijnym snobizmem obrażał całe spektrum polityczne.

Libertarianie uważają go za swojego patrona. Jego prace są nadal czytane, a on sam jest tematem kilku biografii.