Trzy stopnie na drabinie pisania

Opinie czytelników

Książka „Three Steps of Descent: The Axe and the Ladder” autorstwa Helene Cixous przedstawia złożoną i zniuansowaną eksplorację procesu twórczego pisania za pomocą symbolicznego i poetyckiego języka. Podkreśla znaczenie głębi w pisaniu i osobistej refleksji, wykorzystując różnorodne odniesienia literackie i unikalne podejście, które może być zarówno inspirujące, jak i wymagające dla czytelników.

Wielu czytelników docenia prowokacyjne spostrzeżenia zawarte w książce i jej zdolność do inspirowania kreatywności i głębszego zrozumienia pisania. Osobisty charakter tekstów i bogate wykorzystanie krytyki literackiej i teorii są podkreślane jako mocne strony, co czyni ją cennym źródłem dla poważnych pisarzy, artystów i osób zainteresowanych procesem twórczym.

Niektórzy czytelnicy uznają książkę za abstrakcyjną, a wybrane tematy za nieco dziwne, co prowadzi do nieporozumień co do jej docelowych odbiorców. Niekonwencjonalna struktura i gęsta treść mogą być również zniechęcające dla tych, którzy oczekują prostego podręcznika pisania lub jasnych wskazówek instruktażowych.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Three Steps on the Ladder of Writing

Zawartość książki:

Trzy stopnie na drabinie pisania to poetycka, wnikliwa i ostatecznie poruszająca eksploracja "dziwnej nauki pisania". W magnetycznej, nieodpartej narracji Cixous zastanawia się nad procesem pisania i bada trzy różne obszary niezbędne do "wielkiego" pisania: Szkoła umarłych - pogląd, że coś lub ktoś musi umrzeć, aby narodziło się dobre pisanie.

Szkoła Snów - kluczowa rola snów w literackiej inspiracji i twórczości.

I Szkoła Korzeni - znaczenie głębi w "sferach podziemnych" we wszystkich aspektach pisania.

Miłość Cixous do języka i pasja do słowa pisanego są widoczne na każdej stronie. Jej emocjonalny styl czerpie wiele z pisarzy, których najbardziej podziwia: brazylijskiej powieściopisarki Clarice Lispector, rosyjskiej poetki Mariny Cwietajewej, austriackich powieściopisarzy Ingeborg Bachmann i Thomasa Bernharda, Dostojewskiego, a przede wszystkim Kafki.