Trwałość subiektywności: O kantowskim następstwie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Persistence of Subjectivity: On the Kantian Aftermath

Zawartość książki:

The Persistence of Subjectivity analizuje kilka podejść i krytyk kluczowego pojęcia w samorozumieniu i legitymizacji nowoczesnej, „burżuazyjnej” formy życia: wolnego, refleksyjnego, samostanowiącego podmiotu.

Ponieważ stosunkowo niedawną historyczną zmianą jest to, że istoty ludzkie myślą o sobie jako o indywidualnych ośrodkach sprawczości, a ich prawo do takiego samostanowiącego życia jest absolutnie cenne, kwestia, o którą toczy się gra, wiąże się również z pytaniem o historyczne umiejscowienie filozofii. Co może oznaczać poważne potraktowanie twierdzenia Hegla, że refleksja filozoficzna jest zawsze refleksją nad historyczną „aktualnością” własnej epoki? Omawiając Heideggera, Gadamera, Adorno, Leo Straussa, Manfreda Franka i Johna McDowella, Robert Pippin próbuje zrozumieć, w jaki sposób podmiotowość pojawia się we współczesnych praktykach instytucjonalnych, takich jak medycyna, a także w innych kontekstach, takich jak modernizm w sztukach wizualnych i powieściach Marcela Prousta.