Idealizm jako modernizm: wariacje heglowskie

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają filozoficzną głębię pracy Pippina nad niemieckim idealizmem i jego zaangażowanie w idee Leo Straussa dotyczące praw naturalnych. Autor krytykuje tendencje równościowe nowoczesności i bada implikacje filozoficznego myślenia dla współczesnej polityki i społeczeństwa. Chwaląc książkę za jej prowokującą do myślenia treść, recenzje wskazują również na pewne niedociągnięcia w specyfice analizy Pippina dotyczącej koncepcji „natury” w filozofii Straussa.

Książka oferuje solidną analizę niemieckiej filozofii idealistycznej, szczególnie w odniesieniu do współczesnych zagadnień natury i polityki. Rygorystycznie angażuje się w filozoficzną spuściznę Straussa i zachęca do krytycznego myślenia o współczesnym egalitaryzmie i strukturach politycznych. Praca ta jest postrzegana jako ważny wkład w zrozumienie relacji między niemieckim idealizmem a współczesną myślą polityczną.

Niektórzy recenzenci uważają, że analiza Pippina nie jest wystarczająco szczegółowa w odniesieniu do koncepcji „natury” Straussa, sugerując, że mogłaby być głębsza. Ponadto, istnieją obawy, że książka może stać się zbyt wąska, potencjalnie zaniedbując niektóre z szerszych tematów obecnych w niemieckim idealizmie na rzecz szczegółowej analizy Straussa.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Idealism as Modernism: Hegelian Variations

Zawartość książki:

Robert Pippin kwestionuje wiele tradycyjnych charakterystyk odrębności współczesnej filozofii.

W ich miejsce broni twierdzeń dotyczących sprawczości, wolności, życia etycznego i samej nowoczesności, z których wszystkie są kluczowe dla niemieckiej idealistycznej tradycji filozoficznej, a w szczególności dla pism Hegla. Po rozważeniu Heglowskiej wersji tych zagadnień, autor bada inne ujęcia, które można znaleźć u Habermasa, Straussa, Blumenberga, Nietzschego i Heideggera.