The Master of Ballantrae: Opowieść zimowa

Opinie czytelników

The Master of Ballantrae to złożona powieść Roberta Louisa Stevensona, która bada konflikt między dwoma braćmi podczas powstania jakobitów, ukazując ich kontrastujące natury i rodzinne dysfunkcje. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają jej pełną przygód narrację i psychologiczne spostrzeżenia, inni uważają, że język jest uciążliwy, a portrety postaci przesadzone.

⬤ Wciągająca fabuła pełna przygód, dramatów i akcji.
⬤ Oferuje psychologiczny wgląd w ludzką naturę i dynamikę rodziny.
⬤ Dobre tempo i łatwość czytania pomimo mrocznych tematów.
⬤ Niektórym czytelnikom podobała się dwoistość głównych bohaterów i uznali moralne podteksty za przekonujące.
⬤ Piękna proza demonstrująca mistrzostwo językowe Stevensona.

⬤ Język może być trudny do zrozumienia ze względu na jego przestarzały styl.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali postacie za przesadzone lub nierealistyczne.
⬤ W wielu recenzjach zwrócono uwagę na powolny początek i problemy z tempem akcji.
⬤ Mroczna i ponura tematyka może nie przypaść do gustu każdemu.
⬤ Nie wszyscy uważali, że spełniła ona oczekiwania w porównaniu do innych dzieł Stevensona.

(na podstawie 79 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Master of Ballantrae: A Winter's Tale

Zawartość książki:

The Master of Ballantrae: A Winter's Tale to książka szkockiego pisarza Roberta Louisa Stevensona, koncentrująca się na konflikcie między dwoma braćmi, szkockimi szlachcicami, których rodzina zostaje rozdarta przez powstanie jakobitów w 1745 roku. Stevenson pracował nad książką w Tautira po tym, jak odzyskał zdrowie.

Powieść jest przedstawiona jako pamiętnik Ephraima Mackellara, zarządcy posiadłości Durrisdeer w Szkocji. Akcja powieści rozpoczyna się w 1745 roku, roku powstania jakobitów. Kiedy Bonnie Prince Charlie podnosi sztandar Stuartów, rodzina Durie - Laird of Durrisdeer, jego starszy syn James Durie (Master of Ballantrae) i jego młodszy syn Henry Durie - decydują się na wspólną strategię: jeden syn dołączy do powstania, podczas gdy drugi dołączy do lojalistów. W ten sposób, niezależnie od tego, która strona wygra, status szlachecki i majątek rodziny zostaną zachowane. Logicznie rzecz biorąc, młodszy syn powinien dołączyć do rebeliantów, ale Mistrz nalega na bycie buntownikiem (bardziej ekscytujący wybór) i pogardliwie oskarża Henry'ego o próbę uzurpacji jego miejsca, porównując go do Jakuba. Dwaj synowie zgadzają się rzucić monetą, aby ustalić, kto odejdzie. Mistrz wygrywa i dołącza do Powstania, podczas gdy Henryk pozostaje przy królu Jerzym II.

Powstanie kończy się niepowodzeniem, a Mistrz zostaje uznany za zmarłego. Henry zostaje spadkobiercą majątku, choć nie przyjmuje tytułu mistrza swojego brata. Pod naciskiem Lairda (ich ojca) narzeczona Mistrza ze złamanym sercem poślubia Henry'ego, aby naprawić fortunę Durie. Mija kilka lat, podczas których Henry jest niesprawiedliwie oczerniany przez mieszkańców miasta za zdradę powstania. Jego rodzina traktuje go z całkowitą obojętnością, ponieważ zarówno jego żona, jak i ojciec spędzają czas na opłakiwaniu upadłego faworyta. Łagodny Henry spokojnie znosi niesprawiedliwość, wysyłając nawet pieniądze na wsparcie porzuconej kochanki swojego brata, która okrutnie go wykorzystuje, i jej dziecka, o którym twierdzi, że jest bękartem jego brata.... (wikipedia.org)