Ocena:
Książka „The Long Reach of the Sixties” autorstwa Laury Kalman stanowi kompleksową analizę ewolucji nominacji do Sądu Najwyższego i ich rosnącego upolitycznienia, szczególnie za prezydentury Lyndona Johnsona i Richarda Nixona. Choć chwalony za szczegółowy kontekst historyczny i wnikliwe perspektywy, niektórzy czytelnicy uznali go za frustrująco rozwlekły, co pogorszyło ogólne wrażenia z lektury.
Zalety:Dobrze napisana, dokładna i intelektualnie uczciwa relacja. Oferuje głęboki wgląd w ewolucję nominacji do Sądu Najwyższego. Zapewnia obszerną analizę historyczną istotną dla współczesnych kwestii. Podkreśla relacje między prezydentami a Sądem, szczególnie podkreślając rolę LBJ i sędziego Abe Fortasa. Zawiera łatwe do opanowania winiety i jest przystępny dla czytelników.
Wady:Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że proza jest zbyt rozwlekła i zawiera niepotrzebne wypełniacze, przez co materiał wydaje się irytujący i mniej wpływowy. Początkowe rozdziały mogą być powolne i wypełnione dodatkowymi słowami, co frustruje niektórych czytelników szukających prostych informacji.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Long Reach of the Sixties: Lbj, Nixon, and the Making of the Contemporary Supreme Court
Sąd Warrena z lat 50. i 60. był najbardziej liberalnym sądem w historii Ameryki. Jednak w ciągu kilku krótkich lat nowe nominacje przekierowały Sąd w bardziej konserwatywnym kierunku, a trend ten utrzymywał się przez dziesięciolecia. Jednak nawet po przejściu Warrena na emeryturę i zmianie składu sądu, jego sąd rzucił cień, który rozciąga się na naszą erę.
W The Long Reach of the Sixties Laura Kalman skupia się na późnych latach sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych, kiedy to prezydenci Johnson i Nixon próbowali zdominować Trybunał i zmienić jego kurs. Korzystając z nowo opublikowanych - i konsekwentnie zabawnych - nagrań rozmów telefonicznych Lyndona Johnsona i Richarda Nixona, Kalman zakorzenia ich wysiłki zmierzające do ukształtowania Trybunału w ich pragnieniu ochrony swoich prezydentur. Zaciekłe ideologiczne bitwy - między władzą wykonawczą, ustawodawczą i sądowniczą - które nastąpiły, zmieniły znaczenie Sądu Warrena w amerykańskiej pamięci. Pomimo faktu, że decyzje Sądu generalnie odzwierciedlały opinię publiczną, otaczająca debata zwapniła wizerunek Sądu Warrena jako aktywisty i liberała. Żenujący upadek Abe'a Fortasa i kampania Nixona przeciwko liberalnym sędziom pomogły uczynić termin aktywistyczny Sąd Warrena totemicznym zarówno dla liberałów, jak i konserwatystów.
Strach przed liberalnym sądem na zawsze zmienił proces nominacji, argumentuje Kalman. Opierając się na źródłach w bibliotekach prezydenckich Forda, Reagana, Busha I i Clintona, a także dokumentach sędziów, pokazuje, jak chęć uniknięcia kolejnego Sądu Warrena upolityczniła nominacje o rząd wielkości. Między innymi prezydenci prawie nigdy nie nominują polityków na sędziów Sądu Najwyższego (kolejna odpowiedź na Warrena, który był gubernatorem Kalifornii). Wyrafinowana, żywa i dostosowana do ironii historii The Long Reach of the Sixties jest niezbędną lekturą dla wszystkich studentów współczesnego Sądu i historii politycznej Stanów Zjednoczonych.
