Ocena:
Recenzje odzwierciedlają mieszany odbiór „The Acid House” Irvine'a Welsha, przy czym większość chwali jego unikalny styl pisania i czarny humor, jednocześnie uznając graficzną i niepokojącą treść. Czytelnicy doceniają eksperymentalny charakter opowiadań i głębię spostrzeżeń Welsha na temat postaci, jednocześnie ostrzegając potencjalnych czytelników przed wyraźnymi tematami książki.
Zalety:⬤ Unikalny i eksperymentalny styl pisania
⬤ # Bogaty język celebrujący szkocki dialekt
⬤ # # Angażujące postacie i zaskakujące zwroty akcji
⬤ # # Czarny humor i cynizm zapewniają rozrywkową lekturę
⬤ # Zbiór oferuje różnorodne historie, co zwiększa jego atrakcyjność
⬤ # # Zdolność Welsha do zagłębiania się w głębsze tematy poza zwykłą wartością szokującą.
⬤ Graficzne i wyraźne treści mogą być odstręczające dla niektórych czytelników
⬤ # Tematy przemocy, narkotyków i rozpaczy mogą być niepokojące
⬤ # Niektórzy uważali, że opowiadaniom brakuje merytorycznej głębi
⬤ # # Mylący format (np. zamieszanie w wydaniu Kindle)
⬤ Nieodpowiednie dla młodszych odbiorców, jak podkreślił jeden z recenzentów.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
Nazywany jest „szkocką Celine lat 90.” (Guardian) i „szalonym, postmodernistycznym Roaldem Dahlem” (Weekend Scotsman).
Irvine Welsh, wykorzystując szereg podejść, od gorzkiego realizmu po obłąkaną fantazję, jest w stanie przywołać zasadnicze człowieczeństwo, dobrze ukryte, swoich ogólnie zdeprawowanych, leniwych, manipulujących i złośliwych bohaterów. Specjalizuje się zwłaszcza w kosmicznych odwróceniach - Bóg zamienia nieszczęsnego piłkarza w muchę; kwasowa głowa i noworodek wymieniają się świadomościami z sardonicznie nieoczekiwanymi rezultatami - zawsze wykazując się żrącym dowcipem i wymowną dokładnością języka i szczegółów.
Irvine Welsh to przezabawnie niebezpieczny pisarz, który zawsze wywołuje sensację.
