Teoria względności: Teoria szczególna i ogólna

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka Alberta Einsteina o teorii względności jest znaczącym osiągnięciem intelektualnym, które łączy jasność z głębią, czyniąc złożone idee bardziej przystępnymi dla czytelników z pewnym doświadczeniem w matematyce i fizyce. Wskazują jednak również na problemy związane z różnymi wydaniami, w szczególności z błędami typograficznymi i poziomem trudności w zrozumieniu Ogólnej teorii względności.

⬤ Książka jest dobrze napisana i przedstawia złożone idee w stosunkowo prosty sposób.
⬤ Jest chwalona za przejrzystość i logiczny tok wywodu, co pozwala na zrozumienie jej przez osoby z pewnym doświadczeniem matematycznym.
⬤ Wielu recenzentów docenia historyczne znaczenie pracy Einsteina i wgląd w naturę przestrzeni i czasu.
⬤ Jest uważana za wartościową lekturę dla każdego zainteresowanego nauką, zwłaszcza fizyką.

⬤ Kilka wydań książki zostało skrytykowanych za liczne błędy typograficzne i formatowania.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali tekst za wymagający, szczególnie wyjaśnienia Ogólnej Teorii Względności, które wymagają głębszego zrozumienia zaawansowanych pojęć.
⬤ Istnieje obawa, że język użyty w książce wydaje się przestarzały i może nie współgrać dobrze ze współczesnymi czytelnikami.
⬤ Choć książka przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców, wiele osób uznało ją za zbyt skomplikowaną dla osób nieposiadających silnego zaplecza naukowego.

(na podstawie 953 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Relativity: The Special and the General Theory

Zawartość książki:

Ogólna teoria względności to geometryczna teoria grawitacji opublikowana przez Alberta Einsteina w 1915 roku.

Jest to aktualny opis grawitacji we współczesnej fizyce. Ogólna teoria względności uogólnia szczególną teorię względności i prawo powszechnego ciążenia Newtona, zapewniając jednolity opis grawitacji jako geometrycznej właściwości przestrzeni i czasu lub czasoprzestrzeni.

W szczególności, zakrzywienie czasoprzestrzeni jest bezpośrednio związane z czteropędem (masą-energią i pędem liniowym) każdej materii i promieniowania. Relacja ta jest określona przez równania pola Einsteina, układ równań różniczkowych cząstkowych. Teoria Einsteina ma ważne implikacje astrofizyczne.

Na przykład, zakłada ona istnienie czarnych dziur - regionów przestrzeni, w których przestrzeń i czas są zniekształcone w taki sposób, że nic, nawet światło, nie może uciec - jako stanu końcowego dla masywnych gwiazd. Istnieją dowody na to, że takie gwiezdne czarne dziury, jak również bardziej masywne odmiany czarnych dziur, są odpowiedzialne za intensywne promieniowanie emitowane przez niektóre rodzaje obiektów astronomicznych, takich jak aktywne jądra galaktyk lub mikrokwazary.