Teoria klasy próżniaczej: Ekonomiczne studium ewolucji instytucji

Opinie czytelników

„Teoria klasy próżniaczej” Thorsteina Veblena to klasyczne dzieło, które zapewnia unikalną i często zabawną analizę norm społecznych dotyczących konsumpcji i klasy. Podejmuje tematy widocznej konsumpcji i zachowań społecznych, na które wpływ mają bogaci, co czyni ją istotną nawet we współczesnych kontekstach. Książka charakteryzuje się jednak gęstą i czasami nieprzejrzystą prozą, która może stanowić wyzwanie dla czytelników.

** Dogłębny wgląd w naturę konsumpcji i norm społecznych. ** Urzekający i unikalny styl pisania z mieszanką humoru i ironii. ** Istotne tematy dotyczące bogactwa i statusu, które rezonują ze współczesnym społeczeństwem. ** Ważny klasyk filozofii społecznej i socjologii. ** Jakość fizyczna książki w niektórych wydaniach chwalona za projekt i format.

** Gęsta i złożona proza sprawia, że jest to ciężka lektura i może być przytłaczająca. ** Niektóre wydania mają bardzo małą czcionkę, co utrudnia lub uniemożliwia czytanie. ** Powtarzająca się treść i czasami nużący styl pisania. ** Brak aparatu naukowego w niektórych tanich wydaniach, co może zniechęcić poważnych czytelników.

(na podstawie 89 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Theory of the Leisure Class: An Economic Study in the Evolution of Institutions

Zawartość książki:

The Theory of the Leisure Class: An Economic Study of Institutions (1899), autorstwa Thorsteina Veblena, jest traktatem o ekonomii i szczegółową, społeczną krytyką rzucającej się w oczy konsumpcji, jako funkcji klasy społecznej i konsumpcjonizmu, wywodzącej się ze społecznej stratyfikacji ludzi i podziału pracy, które są instytucjami społecznymi okresu feudalnego (IX-XV w.), które przetrwały do czasów współczesnych. Veblen twierdzi, że współcześni panowie dworu, biznesmeni, którzy są właścicielami środków produkcji, zatrudnili się w ekonomicznie nieproduktywnych praktykach rzucającej się w oczy konsumpcji i rzucającego się w oczy wypoczynku, które są bezużytecznymi działaniami, które nie przyczyniają się ani do gospodarki, ani do materialnej produkcji użytecznych towarów i usług niezbędnych do funkcjonowania społeczeństwa, podczas gdy to klasa średnia i klasa robotnicza są użytecznie zatrudnione w uprzemysłowionych, produktywnych zawodach, które wspierają całe społeczeństwo. Przeprowadzone pod koniec XIX wieku społeczno-ekonomiczne analizy Veblena dotyczące cykli koniunkturalnych i wynikającej z nich polityki cenowej amerykańskiej gospodarki oraz wyłaniającego się podziału pracy według specjalizacji technokratycznej - naukowca, inżyniera, technologa itp. - okazały się trafnymi socjologicznymi przewidywaniami ekonomicznej struktury społeczeństwa przemysłowego.

The Theory of the Leisure Class: An Economic Study of Institutions (1899) przedstawia ewolucyjny rozwój ludzkich instytucji (społecznych i gospodarczych), które kształtują społeczeństwo, takich jak sposób, w jaki obywatele zarabiają na życie, gdzie technologia i sztuka przemysłowa są twórczymi siłami produkcji gospodarczej. Że taka produkcja dóbr i usług nie była jedynie środkiem do zaspokojenia materialnych potrzeb społeczeństwa, ale do generowania zysków dla właścicieli środków produkcji. System produkcji przemysłowej wymagał od pracowników (mężczyzn i kobiet) pracowitości, wydajności i współpracy, podczas gdy właściciele (biznesmeni i bizneswoman) zajmowali się zarabianiem pieniędzy i publicznym pokazywaniem zgromadzonego bogactwa, a takie zachowania (rzucająca się w oczy konsumpcja i rzucający się w oczy wypoczynek) przetrwały z drapieżnej, barbarzyńskiej przeszłości plemiennego etapu nowoczesnego społeczeństwa.

Pierwotnie opublikowana jako The Theory of the Leisure Class: An Economic Study in the Evolution of Institutions (1899), książka powstała z trzech artykułów, które Veblen opublikował w American Journal of Sociology: (i) "The Beginning of Ownership" (ii) "The Barbarian Status of Women", oraz (iii) "The Instinct of Workmanship and the Irksomeness of Labour" (1898-99), które przedstawiały główne tematy ekonomii i socjologii, które później rozwinął w pracach takich jak: The Theory of Business Enterprise (1904), o tym, jak niekompatybilne są dążenie do zysku i wytwarzanie użytecznych dóbr oraz The Instinct of Workmanship and the State of the Industrial Arts (1914), o fundamentalnym konflikcie między ludzką predyspozycją do użytecznej produkcji a instytucjami społecznymi, które marnują użyteczne produkty ludzkiego wysiłku.