Szturm na Vicksburg: Grant, Pemberton i bitwy z 19-22 maja 1863 r.

Opinie czytelników

Książka „Storming Vicksburg” autorstwa Earla Hessa jest chwalona za dobrze napisaną, dogłębnie zbadaną analizę kluczowej kampanii w wojnie secesyjnej, skupiającą się na próbach zdobycia Vicksburga przez generała Granta. Krytycy chwalą jego wciągający styl narracji, głębię szczegółów i włączenie podstawowych źródeł, co czyni go znaczącym wkładem w literaturę wojny secesyjnej. Niektórzy recenzenci zauważyli jednak obawy dotyczące małej czcionki i defensywnej przedmowy, która podważała część ogólnego doświadczenia.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja
⬤ dokładne badania z ponad 500 000 przejrzanych dokumentów
⬤ włączenie niepublikowanych listów, pamiętników i map
⬤ wyważona analiza strategii Granta
⬤ bogate szczegóły dotyczące fortyfikacji i doświadczeń żołnierzy
⬤ liczne anegdoty
⬤ naukowe, ale przystępne dla nieakademickich czytelników.

⬤ niewielka czcionka utrudnia czytanie
⬤ defensywna przedmowa, która krytykuje pracę konkurenta, może wydawać się niepotrzebna i umniejsza atrakcyjność książki
⬤ niektórzy recenzenci uznali styl pisania Hessa za bardziej skąpy niż preferowany.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Storming Vicksburg: Grant, Pemberton, and the Battles of May 19-22, 1863

Zawartość książki:

Najbardziej pomijaną fazą kampanii Unii mającej na celu zdobycie Vicksburga w stanie Missisipi był okres od 18 do 25 maja 1863 roku, kiedy to Ulysses S. Grant zamknął się w mieście i próbował szturmować jego obronę.

Siły federalne przeprowadziły ograniczony atak 19 maja i nie udało im się przełamać linii Konfederacji. Po dwóch dniach przygotowań siły Granta przeprowadziły znacznie większy atak. Chociaż Armia Tennessee pokonała Konfederatów pod dowództwem Johna C.

Pembertona pod Champion Hill 16 maja i Big Black River 17 maja, obrońcy po raz kolejny odparli atak Granta 22 maja. Gibraltar Konfederacji upadł dopiero po sześciotygodniowym oblężeniu zakończonym kapitulacją Konfederatów 4 lipca.

W Szturmie na Vicksburg historyk wojskowości Earl J. Hess ujawnia, w jaki sposób połączenie nierównego terenu, słabej koordynacji i niskiego morale na polu bitwy wśród żołnierzy Unii wpłynęło na wynik największego ataku przeprowadzonego przez Armię Tennessee Granta.

Wykorzystując ostateczne badania w niepublikowanych osobistych relacjach i innych niewykorzystanych archiwach, Hess jasno pokazuje, że wydarzenia z 19-22 maja były kluczowe dla wyniku kampanii w Vicksburgu i rzuciły ważne światło na generalicję Granta, konfederacką strategię obronną i doświadczenie zwykłych żołnierzy jako wpływ na wyniki pola bitwy.