Sztuka badawcza: usterki, poetyka, typografia i aura cyfrowości

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Research Art: glitches, poetics, typography and the aura of the digital

Zawartość książki:

"Research Art: glitches, poetics, typography and the aura of the digital" dotyczy marginesów i marginalności w świecie sztuki jako źródeł krytycznego zaangażowania w studio. Opiera się na pionierskiej pracy krytycznego teoretyka i artysty Michaela Betancourta, który od wczesnych lat 90.

wykorzystywał usterki jako integralną część swojej sztuki. Ta książka przedstawia jego myślenie o własnej pracy łączącej teorię i praktykę w szerszym kontekście konceptualnych i teoretycznych obaw, które nie są ani deklaracją intencji, ani jedynie subiektywną serią twierdzeń o przeszłych osiągnięciach.

Zawierająca 21 ilustracji w pełnym kolorze książka omawia jego cyfrowe filmy glitch, literówki, fotografię abstrakcyjną i serię Instaglitch jako bezpośrednie przykłady powiązań między teorią a praktyką, oświetlając jego propozycję "sztuki badawczej" jako domeny równej "sztuce biznesowej" znanej z wystaw w sieci galerii-targów-muzeów. Polemiczny i często wyzywający, bada rolę oczekiwań w tworzeniu i interpretowaniu sztuki z punktu widzenia studia, a nie krytyka czy historyka, argumentując, że "sztuka badawcza" jest ewolucją krytycznej pozycji wypracowanej przez sztukę konceptualną i sytuacjonizm, gdy program awangardy w sztuce dobiegł końca, adaptacją do zmienionej współczesnej rzeczywistości sztucznej inteligencji, globalizacji i technologii cyfrowej - opozycyjnej sztuki tworzonej w cieniu cyfrowego kapitalizmu.