Śmierć z przerwami

Opinie czytelników

Książka „Śmierć z przerwami” Jose Saramago przedstawia unikalne założenie, w którym śmierć tymczasowo przestaje istnieć, co prowadzi do różnych konsekwencji społecznych i indywidualnych. Opinie recenzentów są podzielone, niektórzy chwalą pomysłowość i elementy satyryczne, podczas gdy inni zmagają się z niekonwencjonalnym stylem pisania i tempem.

⬤ Unikalne i pomysłowe założenie, które eksploruje tematy filozoficzne
⬤ sprytna satyra na instytucje społeczne
⬤ prowokująca do myślenia treść
⬤ wciągająca dla niektórych czytelników
⬤ chwalona za słownictwo i głębię
⬤ dobrze skonstruowana narracja
⬤ oferuje inne doświadczenie czytelnicze, które przemawia do tych, którzy chcą dostosować się do stylu.

⬤ Trudny styl pisania z nietypową interpunkcją i strukturą zdań
⬤ powolne tempo, które może zniechęcić czytelników
⬤ brak rozwoju postaci
⬤ niektórzy uznali ją za nieczytelną lub trudną do zaangażowania, szczególnie dla osób niebędących rodzimymi użytkownikami języka angielskiego
⬤ mieszane uczucia co do humoru, który nie rezonował zgodnie z oczekiwaniami
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że ciągnie się bez wystarczającego postępu fabuły.

(na podstawie 136 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Death with Interruptions

Zawartość książki:

Błyskotliwa powieść laureata Nagrody Nobla Jose Saramago stawia pytanie - co się stanie, gdy ponury żniwiarz zdecyduje, że nie będzie już śmierci? Pierwszego dnia nowego roku nikt nie umiera. To oczywiście wywołuje konsternację wśród polityków, przywódców religijnych, lekarzy i śmiertelników.

Z drugiej strony wśród ogółu społeczeństwa początkowo panuje świętowanie - flagi są wywieszane na balkonach, ludzie tańczą na ulicach. Osiągnęli wielki cel ludzkości: życie wieczne.

Potem rzeczywistość uderza w dom - rodziny muszą opiekować się umierającymi na stałe, polisy ubezpieczeniowe na życie stają się bez znaczenia, a zakłady pogrzebowe ograniczają się do organizowania pochówków dla psów, kotów, chomików i papug. Śmierć siedzi w swoim chłodnym mieszkaniu, gdzie mieszka sama z kosą i szafkami na dokumenty, i rozważa swój eksperyment: Co by było, gdyby nikt już nigdy nie umarł? Co by było, gdyby ona, śmierć z małym d, stała się człowiekiem i zakochała się?