Skarga!

Opinie czytelników

Książka przedstawia przemyślaną i dogłębną eksplorację dynamiki miejsca pracy związanej z zastraszaniem, nękaniem i nierównością, oferując jednocześnie cenne spostrzeżenia dla profesjonalistów zajmujących się różnorodnością, równością, integracją i antyrasizmem. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że jest on rozwlekły i brakuje w nim przykładów, które można odnieść do rzeczywistości.

⬤ Zapewnia cenne spostrzeżenia dotyczące zrozumienia mobbingu, molestowania i dynamiki władzy w miejscu pracy
⬤ korzystne dla specjalistów ds. różnorodności, równości i integracji
⬤ prowokuje do myślenia i zachęca do różnych perspektyw
⬤ dogłębnie bada konsekwencje skarg w instytucjach.

⬤ Niektórzy uważają, że książka jest nudna i rozwlekła
⬤ krytykowana za brak realistycznych przykładów, co czyni ją mniej przydatną
⬤ postrzegana jako zbyt akademicka i może być wyzwalająca dla niektórych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Complaint!

Zawartość książki:

W Skardze! Sara Ahmed bada, czego możemy dowiedzieć się o władzy od tych, którzy skarżą się na jej nadużycia. Opierając się na ustnych i pisemnych zeznaniach pracowników akademickich i studentów, którzy złożyli skargi na nękanie, zastraszanie i nierówne warunki pracy na uniwersytetach, Ahmed bada lukę między tym, co powinno się wydarzyć, gdy składane są skargi, a tym, co się dzieje.

Składanie skarg w instytucjach to uczenie się, jak one działają i dla kogo pracują: skarga jako pedagogika feministyczna. Ahmed bada, w jaki sposób skargi są składane za zamkniętymi drzwiami i jak drzwi są często zamykane przed tymi, którzy się skarżą. Ahmed podkreśla, że aby otworzyć te drzwi, aby skargi przeszły, były kontynuowane lub utrzymywane przy życiu, konieczne jest utworzenie nowych rodzajów kolektywów.

Książka oferuje systematyczną analizę metod stosowanych do powstrzymywania skarg oraz potężną i poetycką medytację nad tym, do czego można wykorzystać skargi. Podążając za długą linią czarnych feministek i kolorowych feministek krytykujących uniwersytet, Ahmed dostarcza aktualnych rozważań na temat tego, w jaki sposób zmiana instytucjonalna staje się możliwa i dlaczego jest konieczna.