Skarga!

Opinie czytelników

Książka oferuje krytyczną analizę skarg, szczególnie w kontekście dynamiki miejsca pracy i władzy instytucjonalnej. Jest doceniana za swoją głębię i wnikliwość, szczególnie przez osoby zajmujące się różnorodnością, równością, integracją i przeciwdziałaniem rasizmowi, a jednocześnie spotyka się z krytyką za to, że jest nudna i brakuje jej przykładów.

Zapewnia cenne spostrzeżenia dla osób doświadczających lub zajmujących się mobbingiem, molestowaniem i dyskryminacją w miejscu pracy. To wciągająca lektura, która pomaga czytelnikom spojrzeć na te kwestie z nowej perspektywy. Gorąco polecana dla profesjonalistów zajmujących się różnorodnością, równością, integracją i przeciwdziałaniem rasizmowi. Oferuje dogłębną eksplorację natury skarg i otaczającej je dynamiki społecznej.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest rozwlekła i nudna, stwierdzając, że może być nudna z powodu braku realistycznych przykładów, które sprawiają, że treść wydaje się nierelatywna. Pomimo ważnego tematu, książka może nie zaangażować wszystkich czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Complaint!

Zawartość książki:

W Skardze! Sara Ahmed bada, czego możemy dowiedzieć się o władzy od tych, którzy skarżą się na jej nadużycia. Opierając się na ustnych i pisemnych zeznaniach pracowników akademickich i studentów, którzy złożyli skargi na nękanie, zastraszanie i nierówne warunki pracy na uniwersytetach, Ahmed bada lukę między tym, co powinno się wydarzyć, gdy składane są skargi, a tym, co się dzieje.

Składanie skarg w instytucjach to uczenie się, jak one działają i dla kogo pracują: skarga jako pedagogika feministyczna. Ahmed bada, w jaki sposób skargi są składane za zamkniętymi drzwiami i jak drzwi są często zamykane przed tymi, którzy się skarżą. Ahmed podkreśla, że aby otworzyć te drzwi, aby skargi przeszły, były kontynuowane lub utrzymywane przy życiu, konieczne jest utworzenie nowych rodzajów kolektywów.

Książka oferuje systematyczną analizę metod stosowanych do powstrzymywania skarg oraz potężną i poetycką medytację nad tym, do czego można wykorzystać skargi. Podążając za długą linią czarnych feministek i kolorowych feministek krytykujących uniwersytet, Ahmed dostarcza aktualnych rozważań na temat tego, w jaki sposób zmiana instytucjonalna staje się możliwa i dlaczego jest konieczna.