Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia dogłębną eksplorację skrzyżowania filozofii Sankhya i współczesnej nauki, odnosząc się do ograniczeń współczesnej myśli naukowej w odniesieniu do świadomości i obserwatora. Oferuje świeże spojrzenie na rzeczywistość i bada, w jaki sposób starożytna filozofia wedyjska może przyczynić się do naukowego zrozumienia, choć niektórzy czytelnicy uznali niektóre części tekstu za trudne lub nieuzasadnione.
Zalety:Książka jest chwalona za oryginalność, dogłębną analizę i integrację filozofii Wschodu z zachodnią nauką. Czytelnicy doceniają jej wartość edukacyjną, świeże spojrzenie na skomplikowane problemy naukowe oraz kompleksowe podejście do świadomości, percepcji i rzeczywistości. Jest ona opisywana jako prowokująca do myślenia i obowiązkowa lektura dla osób zainteresowanych filozofią lub ograniczeniami obecnej myśli naukowej.
Wady:Niektórzy recenzenci stwierdzili, że część książki jest trudna do zrozumienia, szczególnie fragmenty zawierające obszerną terminologię sanskrycką. Istnieją odniesienia do tego, że nie jest to lektura rekreacyjna, co może zniechęcić przypadkowych czytelników. Kilka opinii sugeruje, że zrozumienie filozofii Sankhya przez autora może być wątpliwe, co prowadzi do krytyki.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Sankhya and Science: Applications of Vedic Philosophy to Modern Science
Zawartość książki:
Dlaczego obserwator potrzebuje centralnego miejsca w nauce.
Dominująca materialistyczna perspektywa współczesnej nauki pozostawia wiele niewyjaśnionych kwestii. Obejmuje to naturę doznań, pojęć, przekonań i osądów oraz zrozumienie moralności. Nauka rozwinęła się poprzez usunięcie wszystkich aspektów podmiotu ze swoich teorii, co obecnie stało się przeszkodą w naukowym badaniu obserwatora.
Czy usunięcie subiektywnych cech wpływa tylko na zrozumienie podmiotu, czy też wpływa również na zrozumienie materii w nauce? Obecnie dominuje przekonanie, że obecny pogląd na materię jest niemal ostateczny, a umysł i świadomość zostaną wkrótce wyjaśnione na jego podstawie.
Sankhya i nauka dowodzą czegoś przeciwnego. Natura obiektów materialnych, jeśli są one tworzone i postrzegane przez świadome istoty, jest inna niż wtedy, gdy są one niezależne od świadomości. Jeśli przedmioty są tworzone i postrzegane przez świadome istoty, powinny być opisywane jako symbole znaczeń, a nie jako rzeczy pozbawione znaczenia.
Pytania poruszone w tej książce.
Po pierwsze, autor omawia szeroką gamę problemów we współczesnej nauce, w tym matematyce, informatyce, fizyce, chemii, biologii i neuronauce oraz to, jak nie można ich rozwiązać w materialistycznym ujęciu. Następnie autor oferuje alternatywny pogląd na materię oparty na filozofii Sankhya - znaczenia w świadomości są odzwierciedlane w materii, tworząc symbole znaczenia. Teraz, aby poznać wszystkie aspekty materii, musimy zrozumieć wszystkie aspekty obserwatora, w przeciwnym razie teoria materii jest niekompletna.
Umysł i materia zintegrowane w nauce semantycznej.
Książka łączy semantyczne spojrzenie na materię z problemami indeterminizmu i niepewności w fizyce kwantowej, problemem znaczenia w teorii informatyki, naturą informacji w chemii i biologii oraz problemem doznań i poznania w psychologii i neuronauce.
W przeciwieństwie do współczesnej nauki, gdzie znaczenie i informacja są wyłaniającymi się właściwościami obiektów fizycznych, w Sankhya obiekty są tworzone, gdy umysł przenosi znaczenia do czasoprzestrzeni. Czytelnik zobaczy, jak umysł i materia mogą być zintegrowane bez wychodzenia poza racjonalno-empiryczne podejście do nauki. Co więcej, integracja ta może zaowocować nowymi rodzajami teorii empirycznych, lepiej wyjaśniających zjawiska obecnie leżące poza zasięgiem nauki.
To głębsze zrozumienie umysłu i materii buduje również ramy koncepcyjne dla zrozumienia innych złożonych tematów, takich jak kosmologia wedyjska, medytacja, mantry, prana, reinkarnacja i karma. Książka ilustruje, w jaki sposób wybory świadomości są najpierw przekształcane w znaczenia w umyśle, które są następnie przekształcane w energię, która jest następnie przekształcana w obiekty materialne poprzez stopniowe kroki.
Pod koniec książki autor buduje nowe podejście do uprawiania nauki. Paradygmat ten będzie w stanie wyjaśnić więcej zjawisk niż obecne teorie i rozwiąże problemy indeterminizmu, niepewności i niekompletności, które nękają obecne nauki.
Czym różni się ta książka?
Większość ludzi rysujących podobieństwa między nauką a filozofią Wschodu kończy twierdząc, że mistycy Wschodu wiedzieli tysiące lat temu to, co współczesna nauka odkryła dopiero niedawno. Taki wniosek może być satysfakcjonujący jako pomost między religią a nauką, ale ostatecznie jest daremny - jeśli mistyczny punkt widzenia jest podobny do materialistycznego, to dlaczego wciąż potrzebujemy mistycyzmu?
Zamiast podobieństw, książka ta oferuje przeciwstawny pogląd na materię i naukę. Ma ona nadzieję pokazać, że obecna nauka i mistycyzm nie są zbieżne (chociaż nowa nauka i mistycyzm mogłyby być). Konwergencja nie wymaga wiary, ale ewolucji samej nauki. To podejście jest interesujące, ponieważ mówi nam, że konwergencja będzie racjonalna, a nie kwestią wiary.
