Rozplątywanie światowego węzła

Opinie czytelników

David Ray Griffin w książce „Unsnarling the World-Knot” przedstawia nowatorskie podejście do problemu umysł-ciało, opowiadając się za panexperientialism, perspektywą filozoficzną, która sugeruje, że cała materia może mieć aspekt mentalny. Książka krytycznie analizuje materializm i dualizm, wykazując ich ograniczenia, jednocześnie argumentując, że panexperientializm oferuje bardziej kompleksowe zrozumienie świadomości. Tekst jest chwalony za jasność, dokładność i zdolność do inspirowania czytelników, choć niektórzy uważają, że stanowi on wyzwanie i uważają, że niektóre koncepcje można lepiej wyjaśnić.

⬤ Wszechstronna eksploracja współczesnych filozofii świadomości i problemu umysł-ciało.
⬤ Przejrzysty i przystępny styl pisania, który angażuje czytelnika.
⬤ Oferuje nowatorskie rozwiązanie (panexperientialism), które odnosi się do wad materializmu i dualizmu.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia i inspiruje czytelników do ponownego rozważenia własnych stanowisk filozoficznych.
⬤ Działa jako dobre wprowadzenie do filozofii procesu, czyniąc złożone idee bardziej przystępnymi.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że pewne koncepcje, w szczególności mechanizmy panexperientializmu, nie są wystarczająco wyjaśnione.
⬤ Książka może stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z dyskusjami filozoficznymi, ponieważ zagłębia się w skomplikowane teoretyczne terytorium.
⬤ Niektórzy mogą nie zgadzać się z wnioskami Griffina lub interpretacjami istniejących idei filozoficznych.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Unsnarling the World-Knot

Zawartość książki:

Problem umysł-ciało, który Schopenhauer nazwał węzłem świata, jest centralnym problemem filozofii od czasów Kartezjusza. Wśród realistów - tych, którzy akceptują rzeczywistość świata fizycznego - dwoma dominującymi podejściami były dualizm i materializm, ale istnieje rosnąca zgoda co do tego, że jeśli kiedykolwiek mamy zrozumieć, w jaki sposób umysł i ciało są ze sobą powiązane, wymagane jest radykalnie nowe podejście.

David Ray Griffin rozwija trzecią formę realizmu, która rozwiązuje podstawowy problem (wspólny dla dualizmu i materializmu) polegający na ciągłej akceptacji kartezjańskiego poglądu na materię. W dialogu z różnymi filozofami, w tym Dennettem, Kimem, McGinnem, Nagelem, Seagerem, Searle'em i Strawsonem, Griffin pokazuje, że materialistyczny fizykalizm jest jeszcze bardziej problematyczny niż dualizm.

Zamiast tego proponuje on pansperientalistyczny fizykalizm oparty na filozofii procesu Alfreda Northa Whiteheada. Odpowiadając tym, którzy odrzucili panpsychizm jako oczywisty absurd, Griffin przekonująco argumentuje, że panexperientializm, przyjmując doświadczenie i spontaniczność jako w pełni naturalne, może w końcu dostarczyć naturalistycznego opisu pojawienia się świadomości - opisu, który również oddaje sprawiedliwość wolności, którą wszyscy zakładamy w praktyce.