Practicing Leadership
Practicing Leadership ma służyć jako przewodnik po podstawowych zasadach przywództwa i rozpoczyna się od przeglądu definicji i koncepcji przywództwa, a następnie kontynuuje dyskusje na temat ról i działań oczekiwanych od skutecznego lidera; cech osobowości i atrybutów, których można się nauczyć i doskonalić przez osoby aspirujące do stanowisk kierowniczych; stylów przywództwa, które obejmują strategie stosowane przez liderów do angażowania się w swoich zwolenników i przywództwo w krajach rozwijających się.
Przywództwo to uniwersalne zjawisko, które od wieków zajmowało naukowców, polityków i inne osoby. W kontekście zarządzania przywództwo było konsekwentnie identyfikowane jako odgrywające kluczową rolę w sukcesie lub porażce organizacji, a niektóre badania przypisywały prawie połowę wyników organizacji jakości i skuteczności jej zespołu kierowniczego. Oprócz wyników organizacji, badacze konsekwentnie stwierdzają silną korelację między stylami przywództwa i zachowaniami a satysfakcją z pracy i wynikami podwładnych.
Kiedy formalne zainteresowanie badaniami nad przywództwem rozpoczęło się w XIX i na początku XX wieku, tak zwana teoria "wielkiego człowieka", która zakładała, że pewne indywidualne cechy lub cechy można znaleźć u liderów, ale nie u osób niebędących liderami, i że cechy te nie mogą być rozwijane, ale muszą być dziedziczone, była dość popularna i wielu zakładało, że liderzy po prostu "rodzą się, a nie są tworzeni". W miarę upływu czasu konsensus w społeczności badaczy i konsultantów ds. przywództwa znacznie się jednak zmienił i obecnie przyjmuje się, że podczas gdy niektórzy ludzie rzeczywiście wydają się być naturalnymi liderami od urodzenia, to jednak dla wielu innych osób o wystarczających chęciach i sile woli możliwe jest rozwinięcie się w "lidera" poprzez ciągły proces pracy, samokształcenia, edukacji, szkolenia i doświadczenia.
