Późny marksizm: Adorno, czyli trwałość dialektyki

Opinie czytelników

Późny marksizm Fredrica Jamesona: Adorno, or the Persistence of the Dialectic” to szczegółowy komentarz, który pomaga w zrozumieniu złożonych idei filozoficznych Theodora Adorno. Choć jest on cenny dla tych, którzy już zapoznali się z twórczością Adorna, nie może służyć jako wyczerpujące wprowadzenie dla nowicjuszy w jego teorie.

⬤ Naświetla filozoficzny dorobek i dialektyczne podejście Adorna.
⬤ Oferuje spójne ścieżki przez złożone idee Adorna.
⬤ Rozdziały poświęcone „teorii estetycznej” są szczególnie wartościowe i wnikliwe.
⬤ Odnosi się do błędnych przekonań na temat pracy Adorna.
⬤ Bogata proza, która nagradza uważną lekturę.

⬤ Jameson pisze niejasno i gęsto, używając wielu teoretycznych terminów bez wystarczającego wyjaśnienia.
⬤ Nie nadaje się jako podstawowe wprowadzenie do Adorno; lepsza dla osób z pewną wcześniejszą wiedzą.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać lekturę za wymagającą i frustrującą ze względu na jej złożoność.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Late Marxism: Adorno, Or, The Persistence of the Dialectic

Zawartość książki:

W imię ataku na „totalizację” i „tożsamość”, wielu współczesnych teoretyków pracowicie płucze dialektyczne i utopijne projekty marksizmu w dziurze postmodernizmu i „postpolityki”.

Przykładem tego jest niedawna interpretacja jednego z największych filozofów XX wieku, Theodora Adorno. W tej potężnej książce Fredric Jameson proponuje radykalnie odmienne odczytanie twórczości Adorna, zwłaszcza jego głównych dzieł z zakresu filozofii i estetyki: Dialektyki negatywnej i Teorii estetycznej.

Jameson przekonująco argumentuje, że wkład Adorna w rozwój marksizmu pozostaje wyjątkowy i niezbędny. Pokazuje, w jaki sposób praca Adorna nad estetyką wykonuje dekonstrukcyjne operacje, a jednocześnie wyraźnie odróżnia się od kanonicznego obecnie dekonstrukcyjnego gatunku pisarstwa. Bada złożoność bardzo aktualnej afirmacji filozofii przez Adorna - jej możliwości po „końcu” wielkiej teorii.

Przede wszystkim oświetla subtelność i bogactwo ciągłego nacisku Adorna na późny kapitalizm jako całość w samych formach naszej kultury. W swojej klarowności Późny marksizm odbija się echem pisarstwa swojego podmiotu, którego krytycznej, utopijnej inteligencji Jameson pozostaje wierny.