Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 19 głosach.
Allegory and Ideology
Fredric Jameson przyjmuje formę alegoryczną.
Dzieła nie mają znaczeń, one nasiąkają znaczeniami: dzieło jest maszyną do inwestycji libidinalnych (w tym politycznych). Jest to proces, który sortuje niewspółmierności i rejestruje sprzeczności (co nie jest tym samym, co ich rozwiązywanie!). Nieunikniony i pożądany konflikt interpretacji - dyskursywna, ideologiczna walka - musi zatem zostać uzupełniony o opis tego jednoczesnego przetwarzania wielu znaczeń, a nie porzucenia liberalnych pluralizmów i tolerancyjnych (lub nietolerancyjnych) relatywizmów.
Nie jest to książka o "metodzie", ale proponuje dialektykę zdolną do utrzymania jednym tchem heterogeniczności, które odzwierciedlają naszą biologiczną indywidualność, nasze zanurzenie w zbiorowej historii i walce klasowej oraz nasze wyobcowanie w bezcielesnym nowym świecie informacji i abstrakcji. Porzucając jałową świeckość filozofii, Walter Benjamin zalecił kiedyś alternatywę w postaci bogatej figuralności starszej teologii; w tym duchu powracamy tutaj do przestarzałych ptolemejskich systemów starożytnej alegorii i jej wielu poziomów (propozycja po raz pierwszy naszkicowana w The Political Unconscious); jest ona testowana w odniesieniu do epickich zawiłości jawnie alegorycznych dzieł Dantego, Spensera i Goethego z Fausta II, a także formy symfonicznej w muzyce i struktury powieści, zarówno postmodernistycznej, jak i trzecioświatowej: o którym notoryczny esej o narodowej alegorii jest tutaj przedrukowany z teoretycznym komentarzem; a alegoryczna historia emocji jest w międzyczasie przećwiczona z jej współczesnego, geopolitycznego kontekstu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)