Bajki o agresji: Wyndham Lewis, modernista jako faszysta

Opinie czytelników

Książka Jamesona jest dogłębną eksploracją powieści Wyndhama Lewisa „Tarr”, podkreślającą przeplatanie się przedwojennej polityki i doświadczeń burżuazyjnej bohemy w Paryżu. Krytyka wyjaśnia innowacyjne techniki narracyjne Lewisa inspirowane kubizmem, ilustrując, w jaki sposób przełożył ten ruch artystyczny na literaturę, jednocześnie ujawniając jego znaczenie dla różnych dziedzin poza sztuką.

Książka opisywana jest jako zabawna, edukacyjna i dowcipna. Oferuje dogłębną i wnikliwą analizę twórczości Lewisa i jej związku z kubizmem, ukazując Lewisa jako znaczącą postać zarówno w literaturze, jak i sztuce współczesnej. Pisarstwo Jamesona jest chwalone za oryginalność i głębię, a „Tarr” jest uznawany za arcydzieło.

Recenzja nie wspomina wprost o znaczących minusach; można jednak wywnioskować, że osoby niezaznajomione z analizą literacką lub omawianymi kontekstami historycznymi i artystycznymi mogą uznać tekst za trudny lub zbyt złożony.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fables of Aggression: Wyndham Lewis, the Modernist as Fascist

Zawartość książki:

Powieści Wyndhama Lewisa są powszechnie kojarzone z twórczością wielkich modernistów - Joyce'a, Pounda, Eliota, Yeatsa - którzy byli jego przyjaciółmi i współpracownikami. Oryginalność Lewisa można jednak w pełni zrozumieć tylko wtedy, gdy zrozumie się, że w przeciwieństwie do tych pisarzy był on zasadniczo powieściopisarzem politycznym.

W tym klasycznym już studium Fredric Jameson proponuje ramy, w których wybuchowa praktyka językowa Lewisa - zupełnie niepodobna do żadnego innego angielskiego czy amerykańskiego modernizmu - może być rozumiana jako akt polityczny i symboliczny. Nie prosi nas jednak o podziwianie energii stylu Lewisa bez konfrontacji z nieuniknioną i często skandaliczną ideologiczną treścią jego dzieł: agresywnością i seksizmem, upodobaniem do kategorii rasowych i narodowych, krótkim flirtem z faszyzmem oraz zatwardziałym i zepsutym opozycjonizmem, który kształtuje jego potężne polemiki przeciwko praktycznie wszystkim politycznym i kontrkulturowym tendencjom jego czasów.

Fables of Aggression czerpie z metod analizy narracyjnej i semiotyki, psychoanalizy i analizy ideologicznej, aby zbudować dynamiczny model sprzeczności, z których generowany jest niezrównany korpus narracyjny Lewisa i którego oferuje tak wiele różnych symbolicznych rozwiązań.