Ocena:
Recenzje przedstawiają „The Political Unconscious” jako znaczące, choć wymagające dzieło krytyki literackiej, które bada przecięcie literatury i struktur politycznych przez marksistowską soczewkę. Podczas gdy wielu chwali głębię i intelektualny rygor, inni krytykują gęsty styl pisania, który może utrudniać dostępność.
Zalety:⬤ Głęboka i prowokująca do myślenia analiza literatury i jej politycznego kontekstu.
⬤ Silna perspektywa historyczna, która oświeca czytelników o powiązaniach literatury z kwestiami społecznymi.
⬤ Polecany ze względu na swoją wnikliwość i wartościową krytykę myśli marksistowskiej.
⬤ Angażuje się w klasyczne teksty w fascynujący sposób, zachęcając czytelników do ich ponownego odwiedzenia.
⬤ Jest uważana za niezbędną lekturę w dziedzinie współczesnej teorii krytycznej.
⬤ Gęstość pisania i długie zdania utrudniają niektórym czytanie i zrozumienie.
⬤ Uważana za bardziej odpowiednią dla naukowców niż dla ogółu czytelników.
⬤ Niektórzy uważają, że idee filozoficzne są niezrozumiałe lub zbyt złożone.
⬤ Mieszane recenzje dotyczące fizycznego stanu egzemplarzy, z niektórymi opisującymi je jako zużyte.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
The Political Unconscious: Narrative as a Socially Symbolic ACT
Fredric Jameson w The Political Unconscious sprzeciwia się poglądowi, że twórczość literacka może odbywać się w oderwaniu od jej politycznego kontekstu. Twierdzi on, że polityczna interpretacja tekstów literackich jest priorytetem, a nie tylko uzupełnieniem czy dodatkiem do innych metod stosowanych współcześnie.
Jameson popiera swoją tezę, przyglądając się bliżej naturze interpretacji. Jak twierdzi, nasze rozumienie jest zabarwione pojęciami i kategoriami, które dziedziczymy z tradycji interpretacyjnej naszej kultury i których używamy do zrozumienia tego, co czytamy. Jak zatem literatura innych epok może być rozumiana przez czytelników z teraźniejszości, która kulturowo tak bardzo różni się od przeszłości? Marksizm leży u podstaw odpowiedzi Jamesona, ponieważ pojmuje historię jako jedną zbiorową narrację, która łączy przeszłość i teraźniejszość; marksistowska krytyka literacka ujawnia jedność tej nieprzerwanej narracji.
Jameson stosuje swoją teorię interpretacji do dziewiętnasto- i dwudziestowiecznych tekstów, w tym dzieł Balzaca, Gissinga i Conrada. Rozważa również inne podejścia interpretacyjne do omawianych dzieł, oceniając znaczenie i ograniczenia metod tak różnych, jak psychoanaliza Lacana, semiotyka, analiza dialektyczna i alegoryczne odczytania. Książka jako całość porusza bezpośrednio kwestie, które były jedynie dorozumiane we wcześniejszych pracach Jamesona, a mianowicie związek między dialektyką a strukturalizmem oraz napięcie między niemiecką a francuską tradycją estetyczną.
The Political Unconscious to mistrzowskie wprowadzenie zarówno do metody, jak i praktyki krytyki marksistowskiej. Definiując tryb krytyki i stosując go z powodzeniem do poszczególnych dzieł, wypełnia lukę między teoretycznymi spekulacjami a analizą tekstową.
