Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest chwalona za to, że otwiera nowe możliwości na styku nauki i religii, oferując głębokie spostrzeżenia i piękną narrację, która honoruje emocje i wyobraźnię w dyskursie naukowym.
Zalety:⬤ pięknie napisana
⬤ otwiera nowe możliwości w debacie na temat nauki i religii
⬤ łączy wiedzę historyczną i naukową
⬤ pasjonująca komunikacja
⬤ cenne spostrzeżenia na temat emocji w twórczości naukowej
⬤ stymulująca do dyskusji
⬤ polecana dla naukowców i studentów.
Wady:Recenzje nie wspominają o znaczących wadach, choć niektórzy mogą uznać temat za ekspansywny.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Poetry and Music of Science: Comparing Creativity in Science and Art
Zawartość książki:
Jakie ludzkie cechy są potrzebne do dokonywania odkryć naukowych, a jakie do tworzenia wielkiej sztuki? Wielu wskazałoby na "wyobraźnię" i "kreatywność" w drugim przypadku, ale nie w pierwszym.
Ta książka podważa założenie, że uprawianie nauki jest w jakimkolwiek sensie mniej kreatywne niż sztuka, muzyka czy pisanie fikcji i poezji, i podąża historyczną i współczesną ścieżką przez wspólne terytoria procesu twórczego. Proces metodologiczny zwany "metodą naukową" mówi nam, jak testować pomysły, gdy już je mamy, ale nie jak w ogóle dojść do hipotez.
Słuchanie historii, które naukowcy i artyści opowiadają o swoich projektach, ujawnia podobieństwa: pragnienie osiągnięcia celu, doświadczenie frustracji i porażki, inkubacja problemu, momenty nagłego wglądu i doświadczenie piękna lub wzniosłości. Wybrane tematy łączą praktykę nauki i sztuki: myślenie wizualne i metafora, transcendencja muzyki i matematyki, współczesny wzrost popularności powieści angielskiej i nauki eksperymentalnej oraz rola estetyki i pożądania w procesie twórczym. Artyści i naukowcy dokonują istotnych porównań: Defoe i Boyle; Emmerson i Humboldt, Monet i Einstein, Schumann i Hadamard.
Książka czerpie z filozofii średniowiecznej w wielu punktach, jako produkt ostatniej epoki, która spędziła czas na wewnętrznej kontemplacji tajemnicy tego, jak coś jest mentalnie wydobywane z niczego. Biorąc za przykład zjawisko tęczy, zasady kreatywności w ramach ograniczeń wskazują na wyobraźnię naukową jako paralelę poezji.
