Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada przecięcie nauki i religii, oferując nowe spojrzenie i sprzyjając głębokim dyskusjom na temat różnych epistemologii. Jest chwalona za piękny język i pełne pasji podejście autora, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla naukowców, jak i studentów.
Zalety:Pięknie napisana, otwiera nowe możliwości w dyskursie naukowym i religijnym, oferuje głębokie spostrzeżenia i zachęca do dyskusji, szanuje emocje i wyobraźnię, odpowiednia dla poważnych naukowców i studentów.
Wady:W recenzjach nie wspomniano o tym wprost.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Poetry and Music of Science - Comparing Creativity in Science and Art
Zawartość książki:
Jakie ludzkie cechy są potrzebne do dokonywania odkryć naukowych, a jakie do tworzenia wielkiej sztuki? Wielu wskazałoby na "wyobraźnię" i "kreatywność" w drugim przypadku, ale nie w pierwszym. Ta książka podważa założenie, że uprawianie nauki jest w jakimkolwiek sensie mniej kreatywne niż sztuka, muzyka czy poezja.
Książka ta podważa założenie, że uprawianie nauki jest w jakimkolwiek sensie mniej twórcze niż sztuka, muzyka czy poezja. Proces metodologiczny zwany "metodą naukową" mówi nam, jak testować pomysły, gdy już je mamy, ale nie jak w ogóle dojść do hipotez. Słuch.
Historie, które naukowcy i artyści opowiadają o swoich projektach, ujawniają podobieństwa: pragnienie osiągnięcia celu, doświadczenie frustracji i porażki, inkubacja problemu, momenty nagłego wglądu oraz doświadczenie piękna lub wzniosłości.
Wybrane tematy splatają ze sobą praktykę nauki i sztuki: myślenie wizualne i metafora, transcendencja muzyki i matematyki, współczesny wzrost popularności powieści angielskiej i nauki eksperymentalnej oraz rola estetyki i pożądania w procesie twórczym. Artyści i naukowcy tworzą.
Istotne porównania: Defoe i Boyle.
Emmerson i Humboldt, Monet i Einstein, Schumann i Hadamard. Książka czerpie z filozofii średniowiecznej w wielu punktach jako produkt ostatniej epoki, która spędziła czas na wewnętrznej kontemplacji tajemnicy tego, jak coś jest mentalnie wydobywane z niczego.
Biorąc za przykład zjawisko tęczy, zasady kreatywności w ramach ograniczeń wskazują na wyobraźnię naukową jako paralelę poezji.
