Podróżująca ojczyzna: Talmud Babiloński jako diaspora

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożoną eksplorację Talmudu i jego roli w żydowskim życiu i tożsamości, szczególnie w kontekście diaspory. Spostrzeżenia Boyarina są uważane za błyskotliwe, ale mogą stanowić wyzwanie dla osób niezbyt dobrze zaznajomionych z tematem.

⬤ Błyskotliwa charakterystyka Talmudu przez Boyarina
⬤ interesujące dyskusje na temat diaspory i Talmudu jako substytutu fizycznej ojczyzny
⬤ promuje głębokie i prowokujące do myślenia idee.

⬤ Trudna w odbiorze i wymaga wcześniejszej znajomości przywoływanych tekstów
⬤ niezręczny styl pisania z niepożądanymi neologizmami
⬤ może wydawać się niezorganizowana dla czytelników przyzwyczajonych do tradycyjnej logiki.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Traveling Homeland: The Babylonian Talmud as Diaspora

Zawartość książki:

Słowo "diaspora", konwencjonalnie nasycone melancholijnymi znaczeniami, było używane w różny sposób do opisania kataklizmu historycznego wysiedlenia, późniejszego geograficznego rozproszenia narodów lub warunków wyobcowania za granicą i tęsknoty za domem przodków. Jednak, jak pisze Daniel Boyarin, diaspora może być bardziej konstruktywnie rozumiana jako forma kulturowej hybrydyczności lub sposób analizy.

W A Traveling Homeland dowodzi on, że wspólna ojczyzna lub przeszłość i traumatyczna dysocjacja nie są warunkami koniecznymi dla diaspory i że Żydzi noszą ze sobą swoją ojczyznę w diasporze, w postaci tekstowych, interpretacyjnych społeczności zbudowanych wokół studiów talmudycznych. Dla Boyarina Talmud Babiloński jest manifestem diasporystycznym, tekstem, który tworzy i definiuje praktyki konstytuujące żydowską tożsamość diasporyczną. Boyarin analizuje sposoby, w jakie Talmud Babiloński wyobraża sobie własną społeczność i poczucie ojczyzny, a także pokazuje, w jaki sposób komentarze talmudyczne z okresu średniowiecza i wczesnej nowożytności również tworzą podwójną tożsamość kulturową.

Łączy on ciągłą produktywność tej dwuogniskowej wizji kulturowej z naturą książki: gdy fizyczny tekst przemieszczał się między różnymi czasami i miejscami, metody jego studiowania rozwijały się poprzez kontakt z otaczającymi kulturami. Ostatecznie, "Podróżująca ojczyzna" postrzega studia talmudyczne jako centrum wspólnej żydowskiej tożsamości i charakterystyczną cechę żydowskiej diaspory, która definiuje ją jako coś odrębnego od innych migracji kulturowych.