Linie graniczne: Podział judeochrześcijaństwa

Opinie czytelników

Książka „Border Lines” autorstwa Daniela Boyarina to wymagająca, ale pouczająca eksploracja historycznych i teologicznych powiązań między judaizmem a chrześcijaństwem, argumentująca, że wyłoniły się one ze wspólnego kontekstu, a nie jako odrębne tożsamości. Praca jest dobrze zbadana i oferuje prowokujące spostrzeżenia, ale jest również gęsta i akademicka, co czyni ją potencjalnie trudną dla ogółu czytelników.

⬤ Bogato stymulująca i intelektualnie przełomowa.
⬤ Oferuje świeże spojrzenie na powiązania między judaizmem a chrześcijaństwem.
⬤ Dobrze zbadana z imponującą dokumentacją.
⬤ Podważa tradycyjne poglądy na temat historycznego rozłamu między obiema religiami.
⬤ Wciągająca dla osób zaznajomionych z dyskursem akademickim.
⬤ Odzwierciedla złożony kontekst teologiczny, który ma wiele do zaoferowania zarówno żydowskim, jak i chrześcijańskim czytelnikom.

⬤ Wysoce akademicki i gęsty, prawdopodobnie niedostępny dla zwykłych czytelników.
⬤ Nie jest przeznaczona dla osób bez doświadczenia w studiach żydowskich lub chrześcijańskich.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tekst jest zbyt skomplikowany i wypełniony żargonem.
⬤ Krytyka różnych punktów teologicznych może nie być dogłębnie zbadana, co prowadzi do luk w zrozumieniu.
⬤ Obszerne cytaty i odniesienia mogą negatywnie wpływać na przejrzystość.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Border Lines: The Partition of Judaeo-Christianity

Zawartość książki:

Historyczny rozdział między judaizmem a chrześcijaństwem jest często przedstawiany jako jasno zdefiniowane rozbicie jednego bytu na dwie odrębne religie.

Podążając za tym modelem, przed narodzinami Chrystusa istniałaby jedna religia znana jako judaizm, która następnie przybrała hybrydową tożsamość. Nawet przed późniejszym podziałem niektóre wierzenia i praktyki tego kompozytu można było zidentyfikować jako chrześcijańskie lub żydowskie.

W Border Lines Daniel Boyarin przedstawia jednak uderzający argument za zupełnie innym sposobem myślenia o historycznym rozwoju, jakim jest podział judeochrześcijaństwa. Boyarin argumentuje, że w późnej starożytności nie było żadnych cech, które można by opisać jako jednoznacznie żydowskie lub chrześcijańskie. Żydzi podążający za Jezusem i Żydzi, którzy nie podążali za Jezusem, żyli raczej na mapie kulturowej, na której wierzenia, takie jak wiara w drugą boską istotę, i praktyki, takie jak przestrzeganie koszerności lub przestrzeganie szabatu, były szeroko i zmiennie rozpowszechniane.

Ostateczne rozróżnienie między judaizmem a chrześcijaństwem zostało narzucone z góry przez "twórców granic", herezjologów pragnących zbudować odrębną tożsamość chrześcijaństwa. Definiując niektóre wierzenia i praktyki jako chrześcijańskie, a inne jako żydowskie lub heretyckie, przenieśli idee, zachowania i ludzi na jedną lub drugą stronę sztucznej granicy - i, jak twierdzi Boyarin, wymyślili samo pojęcie religii.