Ostatni z afrykańskich konfliktów zimnowojennych: Gwinea Portugalska i jej rebelia partyzancka

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 19 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Last of Africa's Cold War Conflicts: Portuguese Guinea and Its Guerilla Insurgency

Zawartość książki:

Portugalia była pierwszym europejskim krajem, który skolonizował Afrykę.

Była też ostatnim, który ją opuścił, prawie pięć wieków później. W trakcie tego, co Lizbona nazywała swoją "cywilizacyjną misją w Afryce", Portugalczycy przetrwali liczne powstania, ale żadne z nich nie było tak poważne, jak wojna partyzancka rozpoczęta najpierw w Angoli w 1961 roku, a dwa lata później w portugalskiej Gwinei.

Podczas gdy Angola posiadała solidną infrastrukturę gospodarczą, nie dotyczyło to maleńkiej zachodnioafrykańskiej enklawy, która miała stać się Gwineą Bissau. Zarówno Sowieci, jak i Kubańczycy wierzyli, że ponieważ ta maleńka kolonia - mniej więcej wielkości Belgii - nie miała zasobów i niewielkiej populacji, Lizbona wkrótce skapituluje. Mylili się, ponieważ działania wojenne trwały ponad dekadę, a 11-letnia walka przerodziła się w najbardziej intensywną z trzech afrykańskich kolonii Lizbony.

Była to klasyczna afrykańska kampania partyzancka, która rozpoczęła się w styczniu 1963 roku, ale nikt tego nie zauważył, ponieważ to, co działo się w Wietnamie, zajmowało wszystkie nagłówki gazet. Prowadzona przez Sowietów kampania partyzancka w portugalskiej Gwinei miała być kontynuowana i stworzyć scenę dla wojen, które miały miejsce w Rodezji i dzisiejszej Namibii.