Osobiste wspomnienia U.S. Granta, tom pierwszy, historia, biografia

Opinie czytelników

Wspomnienia Ulissesa S. Granta stanowią wnikliwą i szczegółową relację z jego życia, koncentrując się na jego karierze wojskowej podczas amerykańskiej wojny secesyjnej i wcześniejszych konfliktów. Pisanie jest ogólnie jasne i wciągające, uchwycenie zarówno osobistych anegdot, jak i strategii wojskowych. Czytelnicy zauważyli jednak, że brak map może utrudniać śledzenie ruchów wojsk i bitew, szczególnie dla osób bez wcześniejszej wiedzy na temat historii wojny secesyjnej.

⬤ Przejrzysty i wciągający styl pisania Granta, łączący osobiste anegdoty ze strategiami wojskowymi.
⬤ Zapewnia cenny wgląd z pierwszej ręki w kluczowe bitwy i decyzje wojskowe.
⬤ Polecana entuzjastom wojny secesyjnej i studentom historii Ameryki.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na charakter i myśli ważnej postaci historycznej.

⬤ Brak map, co utrudnia śledzenie ruchów wojsk i lokalizacji bitew.
⬤ Może ugrzęznąć w szczegółowych raportach wojskowych, które mogą być nużące dla zwykłych czytelników.
⬤ Ograniczone omówienie późniejszego życia i prezydentury Granta.
⬤ Znajomość historii wojny secesyjnej może być konieczna do pełnego docenienia; w przeciwnym razie niektóre sekcje mogą być mylące.

(na podstawie 172 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Personal Memoirs of U. S. Grant, Volume One, History, Biography

Zawartość książki:

Pamiętnik został wysoko oceniony przez opinię publiczną, historyków wojskowości i krytyków literackich. Grant przedstawił siebie jako honorowego bohatera Zachodu, którego siła tkwi w szczerości i prostolinijności.

Szczerze przedstawił swoje bitwy zarówno z Konfederatami, jak i wrogami wewnętrznymi. Twain nazwał Pamiętniki "literackim arcydziełem". Biorąc pod uwagę ponad sto lat przychylnych analiz literackich, recenzent Mark Perry stwierdza, że Wspomnienia są "najważniejszym dziełem" amerykańskiej literatury faktu.

"Człowiek proponuje, a Bóg rozporządza". Niewiele jest ważnych wydarzeń w życiu człowieka, które wynikają z jego własnego wyboru.

Chociaż przyjaciele często namawiali mnie do napisania wspomnień, postanowiłem nigdy tego nie robić, ani nie pisać niczego do publikacji. Przygotowując te tomy dla publiczności, podjąłem się tego zadania ze szczerym pragnieniem uniknięcia niesprawiedliwości wobec kogokolwiek, czy to po stronie narodowej, czy konfederackiej, poza nieuniknioną niesprawiedliwością nie wspominania często tam, gdzie należy się specjalne wyróżnienie. Mark Twain pisze: Porównywałem te wspomnienia z komentarzami Cezara...

Byłem w stanie powiedzieć z całą szczerością, że te same wysokie zalety wyróżniały obie książki - jasność wypowiedzi, bezpośredniość, prostota, bezpretensjonalność, oczywista prawdomówność, uczciwość i sprawiedliwość zarówno wobec przyjaciela, jak i wroga, żołnierska szczerość i szczerość oraz żołnierskie unikanie kwiecistej mowy. Umieściłem obie książki obok siebie na tym samym wysokim poziomie i nadal uważam, że tam się znajdują.