Moja najdroższa Julia: wojenne listy Ulissesa S. Granta do żony

Opinie czytelników

Recenzje „My Dearest Julia” podkreślają głęboką miłość Ulyssesa S. Granta do jego żony, Julii, poprzez jego wojenne listy. Czytelnicy doceniają osobisty wgląd tych listów w charakter Granta, ukazując go jako troskliwego i oddanego męża, kontrastującego z jego publiczną postacią generała. Książka jest chwalona za emocjonalną głębię i jakość pisania, co czyni ją wartościową lekturą dla entuzjastów historii i osób zainteresowanych życiem Granta.

Czytelnicy doceniają intymny portret Ulyssesa S. Granta i jego miłosnej relacji z Julią. Listy opisywane są jako przejmujące, wnikliwe i odkrywcze, zapewniając inne spojrzenie na Granta niż typowe relacje historyczne. Wiele osób uważa, że książka jest napisana zręcznie i docenia jej zdolność do uczłowieczenia postaci historycznej, dodając warstwy do zrozumienia charakteru i motywacji Granta. Książka jest również zauważana jako szybka i wciągająca lektura.

Niektórzy recenzenci wspominają o pragnieniu bardziej szczegółowego kontekstu wojskowego lub relacji z bitew Granta, ponieważ listy koncentrują się głównie na sprawach osobistych. Kilku czytelników poczuło się rozczarowanych, oczekując bardziej dramatycznego przedstawienia trudności podczas wojennych rozłąk, a nie tylko czułej wymiany zdań. Ponadto istnieje nieporozumienie co do długości książki, a niektórzy myślą, że jest ona dłuższa niż w rzeczywistości.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Dearest Julia: The Wartime Letters of Ulysses S. Grant to His Wife

Zawartość książki:

Największy generał wojny secesyjnej, jakiego nigdy wcześniej nie widzieliście: Odkrywczy zbiór listów pisanych przez Ulyssesa S. Granta do jego żony, Julii, idealny dla miłośników historii Ameryki.

Intymne refleksje Granta na temat wojny w Meksyku i wojny secesyjnej "(pokazują) jego niezwykłą ewolucję od niepewnego siebie młodego żołnierza do zdolnego, pewnego siebie generała" (Ron Chernow).

Ulysses S. Grant jest słusznie celebrowany jako autor jednej z najlepszych autobiografii wojskowych, jakie kiedykolwiek napisano, ale wielu czytelników jego Osobistych wspomnień nie zdaje sobie sprawy, że w latach swojej armii Grant napisał setki intymnych i odkrywczych listów do swojej żony, Julii Dent Grant.

Książka My Dearest Julia, opatrzona wstępem uznanego biografa Rona Chernowa, zbiera ponad osiemdziesiąt z tych listów, począwszy od ich zaręczyn w 1844 roku, a skończywszy na zwycięstwie Unii w 1865 roku. Zawierają one pierwsze doświadczenia Granta pod ostrzałem w Meksyku ("Nie ma wielkiego sportu w tym, że kule latają wokół nas w każdym kierunku, ale uważam, że są mniej przerażające, gdy są wśród nich niż w oczekiwaniu"), bolesną tęsknotę za domem, która doprowadziła go do rezygnacji z armii w czasie pokoju, oraz jego szybki awans na wysokie stanowisko dowódcze podczas wojny secesyjnej.

Jego wojenne listy, często pisane w pośpiechu, czasem w odgłosach wystrzałów, żywo oddają bezpośredniość i niepewność konfliktu. Grant początkowo miał nadzieję na szybkie zakończenie walk, ale później pogodził się z tym, że wojna nie będzie miała łatwego końca. "Świat nigdy nie widział tak krwawej lub tak przewlekłej bitwy, jak ta, która się toczy", pisał ze Spotsylvanii w 1864 roku, "i mam nadzieję, że już nigdy nie będzie".