Ocena:
Wspomnienia generała Granta, w szczególności drugi tom, zawierają szczegółową relację z pierwszej ręki na temat jego doświadczeń podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Chociaż jest chwalony za wnikliwą i szczerą refleksję na temat strategii wojskowych i osobistych doświadczeń, niektórzy czytelnicy uważają go za przytłaczający ze względu na dużą szczegółowość, brak organizacji w porównaniu z pierwszym tomem i brak zasięgu poza wojną secesyjną.
Zalety:⬤ Szczegółowa relacja z pierwszej ręki na temat wojny secesyjnej autorstwa kluczowego przywódcy wojskowego.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w charakter Granta, jego strategie i kontekst historyczny.
⬤ Szczere i uczciwe refleksje na temat zarówno własnych działań, jak i działań innych.
⬤ Cenna dla zrozumienia logistyki i operacji wojskowych podczas wojny.
⬤ Napisana przejrzystym i prostym stylem, dzięki czemu jest przystępna pomimo swojej długości.
⬤ Drugi tom jest mniej uporządkowany, a niektóre sekcje wydają się niestrawne lub powtarzalne.
⬤ Przytłaczająca ilość szczegółów dotyczących ruchów wojsk i bitew, co może być nużące dla zwykłych czytelników.
⬤ Brak relacji o życiu Granta po wojnie secesyjnej.
⬤ Wielu czytelnikom trudno było podążać za licznymi postaciami i lokalizacjami geograficznymi bez dodatkowego kontekstu lub map.
⬤ Niektóre techniczne terminy i słownictwo z tamtych czasów mogą wymagać odniesienia do zewnętrznych definicji.
(na podstawie 101 opinii czytelników)
Personal Memoirs of U. S. Grant
Urodzony w 1822 roku Grant był synem garbarza z Ohio. Niechętnie poszedł do West Point i ukończył szkołę w połowie swojej klasy.
W momencie wybuchu wojny secesyjnej Grant został wyznaczony przez gubernatora do dowodzenia niesfornym pułkiem ochotników, szybko awansując do stopnia generała brygady ochotników. W lutym 1862 r. zdobył Fort Henry i zaatakował Fort Donelson.
Kiedy dowódca Konfederacji poprosił o warunki, Grant odpowiedział: Żadne warunki poza bezwarunkową i natychmiastową kapitulacją nie mogą zostać zaakceptowane.
Konfederaci poddali się, a prezydent Lincoln awansował Granta na generała majora ochotników. Pod Shiloh w kwietniu Grant stoczył jedną z najkrwawszych bitew na Zachodzie i wyszedł z niej słabiej.
Lincoln odpierał żądania jego usunięcia, mówiąc: "Nie mogę oszczędzić tego człowieka, który walczy". Aby osiągnąć swój kolejny główny cel, Grant umiejętnie manewrował i walczył, aby zdobyć Vicksburg, kluczowe miasto nad Missisipi, przecinając Konfederację na pół. Następnie złamał konfederacką pozycję w Chattanooga.
Lincoln mianował go głównodowodzącym w marcu 1864 roku. Grant polecił Shermanowi przejechać przez Południe, podczas gdy on sam, z Armią Potomaku, przygwoździł Armię Północnej Wirginii generała Roberta E. Lee.
W końcu, 9 kwietnia 1865 roku, w Appomattox Court House, Lee poddał się. Grant napisał wielkoduszne warunki kapitulacji, które zapobiegłyby procesom o zdradę.
Jako prezydent, Grant kierował rządem tak samo, jak kierował armią. Rzeczywiście, sprowadził część swojego personelu wojskowego do Białego Domu. Po zakończeniu prezydentury Grant został partnerem w firmie finansowej, która zbankrutowała.
Mniej więcej w tym czasie dowiedział się, że ma raka gardła.
Zaczął pisać swoje wspomnienia, aby spłacić długi i zapewnić byt swojej rodzinie, ścigając się ze śmiercią, aby stworzyć te wspomnienia. Wkrótce po ukończeniu ostatniej strony, w 1885 roku, zmarł. Tom 1 ISBN: 9781582181066.
