Osobiste wspomnienia U.S. Granta: Tom pierwszy

Opinie czytelników

Wspomnienia Ulissesa S. Granta stanowią szczegółową i osobistą relację z jego życia, kariery wojskowej i spostrzeżeń na temat amerykańskiej wojny secesyjnej. Czytelnicy doceniają jasny styl pisania Granta, jego pokorę i humor, ale wielu z nich zauważa trudności wynikające z braku map i gęstych szczegółów dotyczących manewrów wojskowych.

Wspomnienia są dobrze napisane jasnym i zwięzłym językiem, zapewniając żywą i osobistą perspektywę wojny secesyjnej. Podkreślono pokorę Granta, lekceważący humor i szacunek dla innych oficerów. Książka jest uważana za niezbędną lekturę dla entuzjastów wojny secesyjnej, studentów historii Ameryki i tych, którzy chcą poznać doświadczenia Granta z pierwszej ręki.

Wielu czytelników uważa, że książka jest trudna do śledzenia bez dołączonych map, a niektóre sekcje mogą być grzęznące w szczegółach wojskowych. Skupia się ona w dużej mierze na ruchach wojsk i szczegółach bitew, co może nie zainteresować wszystkich czytelników. Niewiele jest też osobistych spostrzeżeń na temat życia Granta poza jego karierą wojskową.

(na podstawie 172 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Personal Memoirs of U. S. Grant: Volume One

Zawartość książki:

Ta cyfrowa reprodukcja C.L. Webster Shoulder Board Set jest tomem 1 z 2.

Urodzony w 1822 roku Grant był synem garbarza z Ohio. Niechętnie poszedł do West Point i ukończył szkołę w połowie swojej klasy. W momencie wybuchu wojny secesyjnej Grant został wyznaczony przez gubernatora do dowodzenia niesfornym pułkiem ochotników, szybko awansując do stopnia generała brygady ochotników.

W lutym 1862 r.

zdobył Fort Henry i zaatakował Fort Donelson. Kiedy dowódca Konfederacji poprosił o warunki, Grant odpowiedział: "Żadne warunki poza bezwarunkową i natychmiastową kapitulacją nie mogą zostać zaakceptowane".

Konfederaci poddali się, a prezydent Lincoln awansował Granta na generała majora ochotników. Pod Shiloh w kwietniu Grant stoczył jedną z najkrwawszych bitew na Zachodzie i wyszedł z niej słabiej. Lincoln odpierał żądania jego usunięcia, mówiąc: "Nie mogę oszczędzić tego człowieka, który walczy".

Aby osiągnąć swój kolejny główny cel, Grant umiejętnie manewrował i walczył, aby zdobyć Vicksburg, kluczowe miasto nad Missisipi, przecinając Konfederację na pół. Następnie złamał konfederacką pozycję w Chattanooga. Lincoln mianował go głównodowodzącym w marcu 1864 roku.

Grant polecił Shermanowi przejechać przez Południe, podczas gdy on sam, z Armią Potomaku, przygwoździł Armię Północnej Wirginii generała Roberta E. Lee.

W końcu, 9 kwietnia 1865 roku, w Appomattox Court House, Lee poddał się. Grant napisał wielkoduszne warunki kapitulacji, które zapobiegłyby procesom o zdradę. Jako prezydent Grant kierował rządem tak, jak kierował armią.

Rzeczywiście, sprowadził część swojego personelu wojskowego do Białego Domu.

Po zakończeniu prezydentury Grant został partnerem w firmie finansowej, która zbankrutowała. Mniej więcej w tym czasie dowiedział się, że ma raka gardła. Zaczął pisać swoje wspomnienia, aby spłacić długi i zapewnić byt swojej rodzinie, ścigając się ze śmiercią, aby stworzyć te wspomnienia.

Wkrótce po ukończeniu ostatniej strony, w 1885 roku, zmarł. Tom 2 ISBN: 9781582181905.