Osobiste wspomnienia U. S. Granta

Opinie czytelników

Wspomnienia Ulissesa S. Granta zawierają szczegółowy i osobisty opis jego życia od dzieciństwa po wojnę secesyjną, ukazując jego wnikliwość zarówno jako przywódcy wojskowego, jak i pisarza. Podczas gdy wielu czytelników docenia jasność i prostotę jego pisania, zauważają, że wspomnienia mogą być gęste od szczegółów wojskowych i brakuje w nich pomocy wizualnych, takich jak mapy, co może stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z bitwami.

⬤ Przejrzysty i prosty styl pisania
⬤ Zawiera osobiste spostrzeżenia i anegdoty
⬤ Bogaty w szczegóły historyczne dotyczące wojny secesyjnej i życia osobistego
⬤ Oferuje unikalną perspektywę kluczowej postaci w historii Ameryki. Gorąco polecana osobom zainteresowanym historią wojskowości, historią Ameryki i studiami nad wojną secesyjną.

⬤ Brak map pomagających wizualizować ruchy i lokalizacje bitew
⬤ Może grzęznąć w szczegółowej strategii wojskowej, która może być trudna do naśladowania
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jest gęsta i niewystarczająco wciągająca dla ogółu czytelników
⬤ Nie obejmuje życia Granta po wojnie secesyjnej
⬤ Odnotowano kilka błędów typograficznych w niektórych wydaniach.

(na podstawie 172 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Personal Memoirs of U. S. Grant

Zawartość książki:

Urodzony w 1822 roku Grant był synem garbarza z Ohio. Niechętnie poszedł do West Point i ukończył szkołę w połowie swojej klasy.

W momencie wybuchu wojny secesyjnej Grant został wyznaczony przez gubernatora do dowodzenia niesfornym pułkiem ochotników, szybko awansując do stopnia generała brygady ochotników. W lutym 1862 r. zdobył Fort Henry i zaatakował Fort Donelson.

Kiedy dowódca Konfederacji poprosił o warunki, Grant odpowiedział: Żadne warunki poza bezwarunkową i natychmiastową kapitulacją nie mogą zostać zaakceptowane.

Konfederaci poddali się, a prezydent Lincoln awansował Granta na generała majora ochotników. Pod Shiloh w kwietniu Grant stoczył jedną z najkrwawszych bitew na Zachodzie i wyszedł z niej słabiej.

Lincoln odpierał żądania jego usunięcia, mówiąc: "Nie mogę oszczędzić tego człowieka, gdy walczy". Aby osiągnąć swój kolejny główny cel, Grant umiejętnie manewrował i walczył, aby zdobyć Vicksburg, kluczowe miasto nad Missisipi, przecinając Konfederację na pół. Następnie złamał konfederacką pozycję w Chattanooga.

Lincoln mianował go głównodowodzącym w marcu 1864 roku. Grant polecił Shermanowi przejechać przez Południe, podczas gdy on sam, z Armią Potomaku, przygwoździł Armię Północnej Wirginii generała Roberta E. Lee.

W końcu, 9 kwietnia 1865 roku, w Appomattox Court House, Lee poddał się. Grant napisał wielkoduszne warunki kapitulacji, które zapobiegłyby procesom o zdradę.

Jako prezydent, Grant kierował rządem tak samo, jak kierował armią. Rzeczywiście, sprowadził część swojego personelu wojskowego do Białego Domu. Po zakończeniu prezydentury Grant został partnerem w firmie finansowej, która zbankrutowała.

Mniej więcej w tym czasie dowiedział się, że ma raka gardła.

Zaczął pisać swoje wspomnienia, aby spłacić długi i zapewnić byt swojej rodzinie, ścigając się ze śmiercią, aby stworzyć te wspomnienia. Wkrótce po ukończeniu ostatniej strony, w 1885 roku, zmarł. Tom 2 ISBN: 9781582181073.