Od Solebay do Texel: Trzecia wojna angielsko-holenderska, 1672-1674

Opinie czytelników

Książka jest opisywana jako pouczająca, szczególnie dla początkujących zainteresowanych angielsko-holenderskimi wojnami morskimi, ale ma znaczące braki w ilustracjach i mapach.

Pouczająca dla początkujących, łatwa w czytaniu, zapewnia dobry kontekst i szczegóły dotyczące dowódców i bitew, wzbudza entuzjazm do odtwarzania modeli statków.

Brakuje kolorowych portretów okrętów, ilustracje są rozczarowujące, mapy są niejasne i niewystarczające do zrozumienia ruchów morskich, ogólnie wspierają holenderską perspektywę.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

From Solebay to the Texel: The Third Anglo-Dutch War, 1672-1674

Zawartość książki:

Anglia i Republika Holenderska stoczyły trzy wojny morskie w połowie XVII wieku, wynikające głównie ze starcia interesów kupieckich. W pierwszej z nich, pod rządami Wspólnoty Narodów, Anglia miała się znacznie lepiej, głównie dzięki wybitnemu przywództwu Roberta Blake'a. Druga wojna była bardziej wyrównana. Do tego czasu Karol II został przywrócony na tron. Doszło do wielu zaciętych bitew, które rozstrzygnęły się na korzyść obu stron, ale wojna zakończyła się upokorzeniem Holendrów, którzy spalili dużą część angielskiej floty w Medway.

Po dokonaniu przeglądu wcześniejszych wojen, niniejsza książka opisuje trzecią wojnę angielsko-holenderską, toczoną w latach 1672-1674. Ta wojna bezwstydnej agresji została sprowokowana przez Anglię, a raczej przez króla Karola i jego dwór, głównie z powodu chciwości handlowej. Rozpoczęła się ona, jeszcze przed wypowiedzeniem wojny, atakiem na holenderski konwój handlowy płynący w górę kanału La Manche.

W tej wojnie po raz pierwszy Anglia walczyła w sojuszu z Francją, a francuska flota była ważną, choć ostatecznie nieskuteczną, częścią floty, która pod dowództwem najpierw hrabiego Sandwich, potem Jakuba, księcia Yorku, a na końcu księcia Ruperta, zaatakowała holenderską flotę dowodzoną przez genialnego admirała Michiela de Ruytera.

W Solebay na wybrzeżu Suffolk, de Ruyter zaskoczył angielską flotę rankiem 28 maja 1672 roku.

W intensywnych walkach okręt flagowy Sandwicha, Royal James, został wysadzony w powietrze, a on sam zginął. Ogólnie rzecz biorąc, Holendrzy mogli uznać to za zwycięstwo.

Później w 1673 r. doszło do dwóch bitew u wybrzeży Schooneveld, a następnie do bitwy pod Texel. W tej bitwie Francuzi zdradziecko się wycofali. Umiejętności taktyczne De Ruytera w tych bitwach zapewniły, że planowana próba inwazji została uniemożliwiona. Wojna zakończyła się w momencie, gdy alianci w żaden sposób nie byli zjednoczeni, a Karol II, zmuszony brakiem funduszy do zawarcia pokoju, nie miał nic do pokazania po wojnie, która nigdy nie powinna była zostać stoczona.