Nowi bogowie

Opinie czytelników

Książka przedstawia fascynującą eksplorację tematów egzystencjalnych, w szczególności skupiając się na rozpaczy i krytyce monoteizmu w porównaniu z wierzeniami pogańskimi, ukazując błyskotliwą prozę Ciorana i głębokie spostrzeżenia. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że książka powinna zostać wznowiona w ładniejszym wydaniu, ponieważ nie stała się bardziej przystępna dla nowych czytelników.

Książka zawiera potężny tytułowy esej „The New Gods”, który jest chwalony za mistrzowską prozę i głębokie spostrzeżenia. Pisarstwo Ciorana jest opisywane zarówno jako druzgocące, jak i podnoszące na duchu, a niektórzy czytelnicy uważają je za ożywcze i humorystyczne. Jest uważana za jedno z jego najlepszych dzieł.

Książka nie została przedrukowana w bardziej aktualnym wydaniu, co potencjalnie ogranicza jej dostępność. Niektórzy czytelnicy zauważyli, że choć pozostałe eseje są dobre, to nie dorównują błyskotliwości tytułowego eseju.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The New Gods

Zawartość książki:

Nazwany przez krytyka literackiego Jamesa Wooda "Nietzschem bez młota", rumuński filozof E. M.

Cioran jest znany zarówno ze swojego głębokiego pesymizmu i fatalistycznego podejścia, jak i z lirycznej, szalejącej prozy, za pomocą której je przekazuje. W przeciwieństwie do wielu innych jego dzieł, takich jak On the Heights of Despair i Tears and Saints, The New Gods porzuca swoje zwykłe aforystyczne podejście na rzecz bardziej obszernych i analitycznych esejów. Powracając do wielu ulubionych tematów Ciorana, The New Gods bada przywiązanie ludzkości do bogów, śmierci, strachu i niedołężności w esejach, które różnią się znacznie pod względem formy i podejścia.

W "Paleontologii" Cioran opisuje wizytę w muzeum, w którym stosunkowo zwyczajne miejsce pełne jest rozkładu, śmierci i ludzkiej słabości. W innym rozdziale Cioran bada samobójstwo w krótszych, impresjonistycznych urywkach, podczas gdy "Demiurg" jest chaotyczną eksploracją relacji człowieka z dobrem, złem i Bogiem.

Przez cały czas The New Gods potwierdza wiarę Ciorana w "jasną rozpacz" i jego własną mieszankę pesymizmu i sceptycyzmu w języku, który nigdy nie przestaje być przyjemnością. Być może jego proza sama w sobie jest argumentem przeciwko niemal nihilizmowi Ciorana: w jego książkach jest piękno.