Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Tears and Saints” autorstwa EM Ciorana jest ceniona za przemyślaną eksplorację świętych i tematów filozoficznych poprzez aforystyczny styl pisania. Czytelnicy cieszą się lirycznym tłumaczeniem i wysokiej jakości fizyczną prezentacją książki, choć opinie na temat jej dostępności i wpływu są różne. Niektórzy użytkownicy podkreślali problemy z wersją Kindle, podczas gdy wielu poleca ją czytelnikom zainteresowanym filozofią, zwłaszcza tym zaznajomionym z egzystencjalizmem.
Zalety:⬤ Liryczny i przemyślany aforystyczny styl pisania, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Wysokiej jakości miękka oprawa z wytrzymałą okładką i przyjaznymi dla oka białymi stronami.
⬤ Doskonałe tłumaczenie, które oddaje istotę twórczości Ciorana.
⬤ Wciągająca eksploracja złożonych tematów związanych ze świętymi, filozofią i introspekcją.
⬤ Polecana fanom filozofii egzystencjalistycznej.
Wady:⬤ Problemy z dostępnością wersji Kindle; jest to skan w niskiej rozdzielczości z problematycznym formatowaniem.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać aforystyczny styl Ciorana za mniej atrakcyjny.
⬤ Książka może być bardziej odpowiednia dla osób już zainteresowanych trzeźwą filozofią i może nie przyciągnąć szerokiej publiczności.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Tears and Saints
Zawartość książki:
W połowie lat 30. Emil Cioran był już znany jako lider nowego pokolenia zaangażowanych politycznie rumuńskich intelektualistów. Pracując nad kolejną, bardziej radykalną książką, Cioran spędzał godziny w bibliotece nad żywotami świętych. Jako współczesny hagiograf, Cioran "marzył" o sobie jako "kronikarzu upadków tych świętych między niebem a ziemią, intymnym znawcy żarliwości ich serc, historyku Bożych bezsenności". Zainspirowany książką Nietzschego "Poza dobrem i złem", Cioran "poszukiwał źródła łez". Zadał sobie pytanie, czy święci mogą być "źródłem lepszego światła łez".
"Kto może to stwierdzić? " napisał w pierwszym akapicie tej książki, opublikowanej po raz pierwszy w Rumunii w 1937 roku. "Z pewnością łzy są ich śladem. Łzy nie weszły na świat przez świętych.
Ale bez nich nigdy nie dowiedzielibyśmy się, że płaczemy, ponieważ tęsknimy za utraconym rajem". Podążając ich śladami, "mocząc podeszwy stóp w ich łzach", Cioran miał nadzieję zrozumieć, w jaki sposób człowiek może wyrzec się bycia człowiekiem. Napisana w charakterystycznym aforystycznym stylu Ciorana, ta ekstrawagancka, odważna i prowokująca książka jest jednym z jego najważniejszych - i odkrywczych - dzieł.
Cioran nie skupia się na męczennikach czy bohaterach, ale na mistykach - głównie kobietach - znanych ze swojej żarliwej duchowości i intymnej wiedzy o Bogu. Ich chrześcijaństwo było antyteologiczne, antyinstytucjonalne i oparte wyłącznie na intuicji i uczuciach. Wiele z nich, takich jak Katarzyna ze Sieny, Teresa z Avila i św. Jan od Krzyża, stworzyło klasyczne dzieła literatury mistycznej.
Ale Cioran celebruje również wiele mniejszych i bardziej niezwykłych postaci.
Podążając za Nietzschem, wyraźnie skupia się na politycznym elemencie ukrytym w życiu świętych. W jego rękach ich dobroczynne czyny są jednak znacznie mniej interesujące niż ich pragnienie bólu i równie potężna zdolność do jego znoszenia. Za ich cierpieniem i niesamowitą zdolnością do wyrzeczenia się wszystkiego poprzez praktyki ascetyczne, Cioran wykrywa fanatyczną wolę władzy.
"Podobnie jak Nietzsche, Cioran jest ważnym myślicielem religijnym. Jego książka przeplata Boga i muzykę z pasją i łzami.... Tears and Saints) ma mrożący krew w żyłach współczesny wydźwięk, który sprawia, że to tłumaczenie jest ważne tu i teraz." - Booklist.
