Opinie czytelników
Podsumowanie:„Précis de décomposition” Ciorana jest chwalone jako mistrzowskie dzieło, które łączy w sobie humor i nihilizm poprzez dobrze dopracowaną prozę. Tłumaczenia, zwłaszcza Richarda Howarda, są wysoko cenione, czyniąc treść przystępną pomimo jej gęstej i wymagającej natury. Czytelnicy uważają ją zarówno za pouczającą, jak i pocieszającą, zastanawiając się nad tematami rozkładu i egzystencjalnego niepokoju. Książka jest jednak znana z literówek i błędów, zwłaszcza w wydaniach cyfrowych, co może negatywnie wpływać na wrażenia z lektury. Ogólnie rzecz biorąc, jest to znaczące dzieło literackie, które rezonuje z tymi, którzy badają mroczne aspekty egzystencji.
Zalety:Mistrzowskie tłumaczenie, humorystyczna, ale mroczna treść, głębokie spostrzeżenia, wysokiej jakości druk, wpływowy aforystyczny styl, prowokujące do myślenia tematy, wciągające i elokwentne pisanie.
Wady:Trudna do czytania, gęsta proza, która może powodować błądzenie uwagi, wiele literówek i błędów w wydaniach drukowanych i cyfrowych, może wywoływać ponurą perspektywę.
(na podstawie 37 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Short History of Decay
Zawartość książki:
Analizuje dekadencję człowieka w niezwykłej serii poruszających i pięknych utworów. "Przegapienie tej książki byłoby niedostatkiem" - Los Angeles Times.
E. M. Cioran w tym nihilistycznym i dowcipnym zbiorze aforystycznych esejów dotyczących natury cywilizacji w Europie połowy XX wieku konfrontuje miejsce dzisiejszego świata w kontekście historii ludzkości - koncentrując się na tak ważnych kwestiach XX wieku, jak postęp ludzkości, fanatyzm i nauka. Spis treści:
⬤ Przedmowa.
⬤ Kierunki rozkładu.
⬤ Myśliciel z drugiej ręki.
⬤ Oblicza dekadencji.
⬤ Świętość i Grymasy Absolutu.
⬤ Korpus wiedzy.
⬤ Abdykacje.
Dotykając ludzkiej potrzeby uwielbienia, słabości Boga, upadku starożytnych Greków i melancholijnej nędzy wszelkiego istnienia, utwory Ciorana są skrajnie pesymistyczne, ale także wykazują piękną pewność, która czyni je delikatnymi, żywymi i zapadającymi w pamięć. Pouczające i brutalnie szczere.
"Kiedy Krótka historia rozkładu została opublikowana, miała tendencję do polaryzowania czytelników. Wielu odrzuciło ją jako zbyt ponurą i pesymistyczną, zupełnie niepasującą do obowiązkowego optymizmu powojennej kultury europejskiej. Inni chwalili ją właśnie z tych powodów (w swojej recenzji książki Maurice Nadeau ogłosił Ciorana "tym, którego nadejście zostało przygotowane przez wszystkich filozofów pustki i absurdu, zwiastunem złych wieści par excellence"). Pierwotny wpływ książki Ciorana można nadal odczuć, czytając dziś Krótką historię rozkładu." - Eugene Thacker, z jego Przedmowy.
