Nie jestem mózgiem: Filozofia umysłu dla XXI wieku

Opinie czytelników

„Nie jestem mózgiem” Markusa Gabriela to filozoficzna eksploracja, która podważa redukcjonistyczne poglądy na umysł, argumentując przeciwko poglądowi, że świadomość można w pełni wyjaśnić za pomocą neurobiologii. Książka angażuje się we współczesne debaty w filozofii i przedstawia argumenty za zrozumieniem ludzkiej tożsamości poza zwykłymi procesami biologicznymi. Podczas gdy niektórzy recenzenci chwalą książkę za jej dowcip, czytelność i prowokujące do myślenia pomysły, inni krytykują ją za to, że jest zbyt akademicka, niedostępna dla szerokiego grona odbiorców lub napisana głównie dla innych filozofów.

Książka jest dobrze napisana z mieszanką dowcipu i humoru, dzięki czemu złożone idee filozoficzne są przystępne. Oferuje przemyślaną krytykę teorii redukcjonistycznych, broniąc bardziej zniuansowanego rozumienia świadomości. Wielu czytelników uważa ją za intelektualnie stymulującą i docenia jej eksplorację filozofii umysłu przy użyciu odniesień zarówno do myśli historycznej, jak i współczesnej, a także kultury popularnej.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbyt akademicka i gęsta, stwierdzając, że może nie być odpowiednia dla osób bez doświadczenia w filozofii. Inni uważają, że nie przekazuje ona skutecznie swoich idei odbiorcom niebędącym specjalistami, przez co wydaje się być ćwiczeniem w ezoterycznym żargonie. Kilka recenzji wspomina, że chociaż argumenty są przekonujące, mogłyby zostać przedstawione jaśniej, a dyskusje mogą pozostawić niektóre istotne pytania bez odpowiedzi.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Am Not a Brain: Philosophy of Mind for the 21st Century

Zawartość książki:

Wielu uważa naturę ludzkiej świadomości za jedną z ostatnich wielkich nierozwiązanych tajemnic. Dlaczego światło miałoby się w ogóle zapalać u istot ludzkich? I w jaki sposób elektryczna burza neuronów pod naszą czaszką jest połączona z naszą świadomością? Czy jaźń jest tylko interfejsem użytkownika naszego mózgu, rodzajem sceny, na której odbywa się przedstawienie, którym nie możemy swobodnie kierować?

W tej książce filozof Markus Gabriel rzuca wyzwanie rosnącemu trendowi w naukach ścisłych w kierunku neurocentryzmu, który opiera się na założeniu, że jaźń jest identyczna z mózgiem. Gabriel wyraża poważne wątpliwości co do tego, czy możemy poznać samych siebie w ten sposób. W ostrej krytyce tego podejścia przedstawia nową obronę wolnej woli i stanowi aktualne wprowadzenie do filozoficznej myśli o jaźni - a wszystko to z werwą, humorem i zaskakującymi spostrzeżeniami.

Gabriel krytykuje naukowy obraz świata i zabiera nas w eklektyczną podróż autorefleksji poprzez takie pojęcia jak jaźń, świadomość i wolność, z pomocą Kanta, Schopenhauera i Nagela, ale także Dr. Who, The Walking Dead i Fargo.