Fictions
Od filozofii starożytnej po współczesne teorie fikcji, powszechną praktyką jest relegowanie iluzorycznych pozorów do sfery nieistnienia, jak cienie na ścianie jaskini Platona. W przeciwieństwie do tego tradycyjnego sposobu rysowania metafizycznego rozróżnienia między rzeczywistością a fikcją, Markus Gabriel argumentuje, że królestwo iluzji, fikcji, wyobraźni i konceptualnie nieokreślonego jest tak realne, jak to tylko możliwe.
Bycie w kontakcie z rzeczywistością nie musi i nie może wymagać od nas przezwyciężania pozorów w celu uchwycenia bezsensownej rzeczywistości, która istnieje "tam", poza, a może nawet poza naszymi umysłami. Ludzki umysł (Geist) istnieje w trybie fikcji, dzięki której osiągamy samoświadomość. To nowatorskie podejście zapewnia świeże spojrzenie na naszą egzystencję jako podmiotów, które prowadzą swoje życie w świetle koncepcji siebie.
Fikcje rozwijają również ontologię społeczną, zgodnie z którą społeczeństwo rozwija się jako ciągła renegocjacja niezgody, różnych punktów widzenia na tę samą rzeczywistość. Nie możemy więc mieć nadziei na ugruntowanie ludzkiego społeczeństwa w wolnej od fikcji sferze obiektywnych transakcji. Nie oznacza to jednak, że prawda i rzeczywistość są w jakiś sposób przestarzałymi pojęciami. Wręcz przeciwnie, musimy rozszerzyć naszą koncepcję rzeczywistości, tak aby w pełni obejmowała nas samych jako zwierzęta społeczne o specyficznych umysłach.
To ważne nowe dzieło filozoficzne będzie interesujące dla studentów i badaczy nauk humanistycznych oraz dla wszystkich zainteresowanych współczesną filozofią i myślą społeczną.
