Literatura patetyczna

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają mieszane spojrzenie na książkę Eileen Myles „Pathetic Literature”. Jeden z użytkowników wyraża silny entuzjazm, nazywając każdy wpis zwycięzcą, podczas gdy inny krytykuje wprowadzenie do książki i użycie języka przez autorkę, szczególnie w odniesieniu do drażliwych tematów. Ta druga recenzja odzwierciedla frustrację z powodu traktowania przez autora słowa „żałosny” i jego implikacji, wskazując na brak jasności i wrażliwości w tekście.

Książka zawiera różnorodne wpisy postrzegane pozytywnie przez niektórych czytelników; kompilacja zawiera dzieła znanych autorów, takich jak Franz Kafka, sugerując głębię i bogaty zakres literacki. Jeden z recenzentów stwierdził, że pomimo początkowego zamieszania, książka ma potencjał, by być przyjemną.

Wprowadzenie jest postrzegane jako zagmatwane i niezorganizowane, co prowadzi do frustracji niektórych czytelników. Użycie przez autora pewnego języka, w szczególności terminu „gej”, jest postrzegane jako niewrażliwe i nieodpowiednie w kontekście omawiania wrażliwości i cierpienia. Niektórzy czytelnicy uważali, że książka nie rozwinęła odpowiednio swoich tematów, co doprowadziło do rozczarowania.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Pathetic Literature

Zawartość książki:

Zupełnie wyjątkowa kolekcja skomponowana przez wielokrotnie nagradzanego poetę i pisarza, globalna antologia utworów od mniej znanych klasyków takich luminarzy jak Franz Kafka, Samuel R. Delany i Gwendolyn Brooks po wschodzących pisarzy, którzy badają patos i uczucia, dając w odpowiednim momencie odwyk od słowa "żałosny".

"Literatura jest żałosna". Tak twierdzi Eileen Myles w swoim śmiałym i odważnym wstępie do Pathetic Literature, żywiołowej kolekcji utworów, od poezji po teatr, prozę i coś pomiędzy, z których wszystkie badają tak zwane "żałosne" lub wrażliwe uczucia, wokół których buduje się życie i wznieca rewolucje.

Myles po raz pierwszy odzyskał to słowo na seminarium, które prowadzili na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego, ratując je przed szyderstwem, w które popadło, i przywracając jego pierwotne znaczenie inspirowania emocji lub uczuć, od starożytnej greckiej metody retorycznej pathos. Ich ponowne wynalezienie "patetycznego" stworzyło podstawę dla tej antologii, która zawiera zapierające dech w piersiach 106 autorów, obejmujących tytanów światowej literatury, takich jak Robert Walser, Jorge Luis Borges, Rumi i Gwendolyn Brooks, ikony queer i rewolucjonistów, takich jak Dodie Bellamy, Samuel R. Delany i Bob Flanagan, a także ożywczą nowość i ekscytację wschodzących pisarzy, w tym Nicole Wallace, Precious Okoyomon i Will Farris. Kreatywna literatura faktu autorstwa Karli Cornejo Villavicencio, Jacka Halberstama i Porochisty Khakpoura ociera się o poezję Natalie Diaz, Victorii Chang, Lucille Clifton i Ariany Reines, a wszystko to w towarzystwie prozy Chestera Himesa, Djuny Barnes, Chrisa Krausa i Qiu Miaojina. Rezultatem jest niezrównana antologia, która jest zarówno ciągłym dialogiem, jak i niezbędnym kompendium queerowej, rewolucyjnej, radosnej i zawsze poruszającej literatury.

Od konfrontacji z cierpieniem, zażenowaniem i niepokojem, po komfort i pocieszenie płynące z odnalezienia znajomego sobowtóra w wierszu, Pathetic Literature to rojąca się taksonomia sposobów myślenia inaczej i patetycznego życia na spolaryzowanej i przerażającej planecie.