Afterglow - Pamiętnik psa

Opinie czytelników

Książka „Afterglow” autorstwa Eileen Myles wywołuje szeroki wachlarz reakcji ze strony czytelników. Wielu docenia niekonwencjonalny styl narracji i eksplorację więzi między autorką a jej psem, Rosie, uchwycenie tematów miłości, żalu i złożoności życia. Liczne recenzje wyrażają jednak frustrację strukturą i stylem pisania książki, a niektóre z nich uznają ją za zagmatwaną i nieskoncentrowaną.

⬤ Unikalny styl narracji, który rzuca wyzwanie konwencjom.
⬤ Serdeczny hołd dla więzi między Myles i jej psem, Rosie.
⬤ Głębokie refleksje na temat miłości i żałoby.
⬤ Humorystyczne i czułe momenty, które trafiają do miłośników psów.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za transformującą i głęboką lekturę.

⬤ Styl pisania jest często opisywany jako zagmatwany, eksperymentalny i trudny do naśladowania.
⬤ Wielu czytelników uważa, że książka skupia się bardziej na życiu osobistym Mylesa niż na Rosie.
⬤ Niektórzy uważają, że książka jest pretensjonalna i pełna niepotrzebnych zawiłości.
⬤ Brak jasności co do obecności lub charakteru psa w narracji frustruje niektórych miłośników psów.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Afterglow - A Dog Memoir

Zawartość książki:

Płodna i powszechnie znana, Eileen Myles jest pionierką, której dziesięciolecia pracy literackiej i artystycznej „ustawiły poprzeczkę dla otwartości, szczerości i zmienności, której niewiele żyć mogłoby kiedykolwiek dorównać” (New York Review of Books). Najnowsza książka maluje kalejdoskopowy portret ukochanego powiernika: pitbulla o imieniu Rosie.

W 1990 roku Myles wybrał Rosie z miotu na ulicy, a ich związek natychmiast zaczął wywierać niezatarty wpływ na poczucie siebie i pracę pisarza. W ciągu szesnastu wspólnych lat Myles poświęcił się dobru psa. Zaczynając od pustki po śmierci Rosie, Afterglow (a dog memoir) rozpoczyna wnikliwe badanie dynamiki między zwierzakiem a jego właścicielem. Przez ten pryzmat badamy doświadczenia Mylesa z intymnością i duchowością, celebrytami i polityką, alkoholizmem i powrotem do zdrowia, ojcami i historią rodziny, a także fantastycznymi mitami, które wymyślamy, aby dotrzeć do sedna żałoby.

Przechodząc od wyimaginowanego talk show, w którym Rosie jest przesłuchiwana przez lalkę z dzieciństwa Mylesa, do krytycznej rekonstrukcji nocy, w której Rosie kojarzyła się z innym pitbullem; od lirycznych transkrypcji ich spacerów, po oświeconą narrację Rosie z zaświatów, Afterglow oświetla to, co dzieje się z naszą tożsamością, gdy poświęcamy naszą egzystencję psu.