Liberalizm przeciwko sobie: Intelektualiści zimnej wojny i kształtowanie naszych czasów

Opinie czytelników

Książka „Liberalism Against Itself” autorstwa Samuela Moyna bada upadek liberalnych ideałów po II wojnie światowej, argumentując, że współczesny liberalizm odszedł od swoich podstawowych zasad. Krytykuje wpływowych myślicieli, którzy przyczynili się do tej zmiany i wzywa do odrodzenia starszych liberalnych wartości. Jednak wykonanie otrzymało mieszane recenzje, przy czym niektórzy chwalą jego argumenty, podczas gdy inni krytykują jego spójność i głębię.

⬤ Dostarcza mocnych argumentów na rzecz odrodzenia starszych form liberalizmu.
⬤ Wnikliwa analiza kluczowych myślicieli liberalnych w erze powojennej.
⬤ Krytyczna analiza wpływu zimnowojennego liberalizmu na współczesną myśl polityczną. # Apeluje do czytelników z lewicową perspektywą, pragnących zrozumieć wady liberalizmu.

⬤ Brakuje głębi w rozwijaniu głównych twierdzeń, pozostawiając niektórych czytelników niezadowolonych.
⬤ Tekst jest opisywany jako rozwlekły i meandrujący bez wyraźnego punktu widzenia.
⬤ Zawiera rozległe, nieuzasadnione twierdzenia i prezentuje wybiórczą interpretację omawianych myślicieli.
⬤ Kilka recenzji sugeruje brak zaangażowania w kluczowe terminy, co wpływa na przejrzystość.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Liberalism Against Itself: Cold War Intellectuals and the Making of Our Times

Zawartość książki:

Zimnowojenne korzenie obecnego kryzysu liberalizmu.

W połowie XX wieku wielu liberałów patrzyło ponuro na świat, jaki przyniosła nowoczesność, z jego wyniszczającymi wojnami, rosnącym totalitaryzmem i permanentnym terrorem nuklearnym. Doszli oni do wniosku, że ideały oświecenia, w tym emancypacja i równość, zamiast oferować rozwiązanie tych problemów, doprowadziły do ich powstania. Historyk myśli politycznej Samuel Moyn argumentuje, że liberalni intelektualiści ery zimnej wojny - wśród nich Isaiah Berlin, Gertrude Himmelfarb, Karl Popper, Hannah Arendt, Judith Shklar i Lionel Trilling - przekształcili liberalizm, ale pozostawili katastrofalną spuściznę dla naszych czasów.

W swoim obrazoburczym stylu Moyn nakreśla, w jaki sposób zimnowojenni liberałowie przedefiniowali ideały swojego ruchu i wyrzekli się moralnego rdzenia Oświecenia na rzecz bardziej niebezpiecznej filozofii: zachowania indywidualnej wolności za wszelką cenę. Potępiając tę postawę, a także niedawną nostalgię za zimnowojennym liberalizmem jako środkiem przeciwdziałania nieliberalnym wartościom, Moyn przedstawia aktualne wezwanie do nowej emancypacyjnej i egalitarnej filozofii liberalnej - ścieżki do cofnięcia szkód zimnej wojny i zapewnienia przetrwania liberalizmu.