Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Humane” autorstwa Samuela Moyna bada paradoks uczynienia wojny bardziej humanitarną i jej potencjał do utrwalania konfliktu zamiast zapobiegania mu. Zagłębia się w historyczne i współczesne wojny, badając ewolucję praw wojennych i implikacje moralnego interwencjonizmu. Chociaż książka jest bogata w informacje i kwestionuje założenia czytelników dotyczące natury wojny, jej argumenty spotkały się z mieszanymi reakcjami, szczególnie w odniesieniu do uprzedzeń politycznych i dogłębności analizy.
Zalety:Książka jest chwalona za dokładne badania, kontekst historyczny i zdolność do kwestionowania z góry przyjętych wyobrażeń o wojnie. Czytelnicy doceniają kompleksową eksplorację rozwoju praw humanitarnych i implikacji „humanitarnych” działań wojennych. Jest również uważana za otwierającą oczy dla tych, którzy nie są świadomi złożoności amerykańskiego zaangażowania wojskowego.
Wady:Krytycy twierdzą, że książka jest zbyt stronnicza politycznie, faworyzując lewicową perspektywę i nie odnosząc się odpowiednio do złożoności dynamiki ostatnich konfliktów, szczególnie pod rządami różnych administracji. Niektórzy czytelnicy uważają argumenty za nieprzekonujące lub źle skonstruowane, sugerując, że nie angażują się one odpowiednio w konsekwencje konkretnych decyzji wojskowych. Ponadto, kilka recenzji wspomina, że styl pisania może być gęsty i ciężki, co sprawia, że jest to trudna lektura.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Humane: How the United States Abandoned Peace and Reinvented War
Zawartość książki:
Wybitny historyk ujawnia ciemną stronę uczynienia wojny bardziej humanitarną
W latach, które upłynęły od 11 września, wkroczyliśmy w erę niekończącej się wojny, w której Stany Zjednoczone wszędzie sprawują władzę. W książce Humane, Samuel Moyn zadaje niepokojące, ale pilne pytanie: Co, jeśli wysiłki zmierzające do uczynienia wojny bardziej etyczną - zakazania tortur i ograniczenia ofiar wśród ludności cywilnej - tylko wzmocniły wojskowe przedsięwzięcie i uczyniły je mocniejszym?
Aby rozwinąć tę sprawę, Moyn spogląda wstecz na półtora wieku namiętnych sporów o etykę i prawo użycia siły. W XIX wieku założyciele Czerwonego Krzyża walczyli z całych sił, aby uczynić wojnę mniej śmiercionośną, nawet jeśli uznawali jej nieuchronność. Lew Tołstoj wyraźnie sprzeciwił się ich wysiłkom, argumentując, że wojna musi zostać zniesiona, a nie zreformowana - i przez kolejne stulecie popularny ruch na rzecz zniesienia wojny kwitł po obu stronach Atlantyku. Ostatecznie jednak reformatorzy przenieśli swoją uwagę ze sprzeciwu wobec zbrodni wojennych na sprzeciw wobec zbrodni wojennych.
W erze po 11 września wojsko amerykańskie przyjęło program humanitarnej wojny, napędzany zarówno dostępnością broni precyzyjnej, jak i potrzebą ochrony swojego wizerunku. Bitwa przeniosła się z ulic na salę sądową, gdzie taktyka wojny z terroryzmem była przedmiotem sporów, ale podstawowe założenia wojny pozostały bez poważnego wyzwania. Od tego czasu trendy te tylko przyspieszyły. Nawet gdy administracje Obamy i Trumpa mówiły o amerykańskiej potędze i moralności w radykalnie odmiennych tonach, zapoczątkowały drugą dekadę wojny "na zawsze".
Humane to opowieść o tym, jak Ameryka poszła walczyć i nigdy nie wróciła, a także o tym, jak walka zbrojna została przekształcona z niedoskonałego narzędzia do rozwiązywania sporów w integralny element nowoczesnej kondycji. W miarę jak amerykańskie wojny stają się coraz bardziej długotrwałe, stają się również coraz bardziej humanitarne. Ta prowokacyjna książka dowodzi, że rozwój ten może wcale nie oznaczać postępu.
