Ocena:
„Krytyka dialektycznego rozumu” Sartre'a jest postrzegana jako znacząca praca filozoficzna, która próbuje połączyć egzystencjalizm z marksizmem. Choć chwalona za głębię i oryginalność, zwłaszcza w krytyce marksistowskiego materializmu i podkreślaniu współzależności jednostek i ich świata, wielu recenzentów uznało ją za gęstą i trudną. Ogólnie rzecz biorąc, książka odzwierciedla ewolucję Sartre'a jako myśliciela, ale wymaga od czytelnika znacznego wysiłku.
Zalety:⬤ Głębokie i oryginalne spostrzeżenia filozoficzne
⬤ znacząca krytyka materializmu marksistowskiego
⬤ zachęca do ponownej oceny współczesnych zagadnień
⬤ podkreśla współzależność między jednostkami a światem.
⬤ Gęsty i złożony język
⬤ wymagająca i niezbyt przyjemna lektura
⬤ długie akapity i przypisy, które mogą przytłoczyć czytelnika.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Critique of Dialectical Reason, Vol. 1
W szczytowym momencie wojny w Algierii Jean-Paul Sartre rozpoczął fundamentalne przewartościowanie swojej myśli filozoficznej i politycznej.
Rezultatem była Krytyka dialektycznego rozumu, intelektualne arcydzieło XX wieku, teraz ponownie opublikowane z dużym oryginalnym wstępem Fredrica Jamesona. Sartre określił w niej podstawowe kategorie odnowionej teorii historii, która jego zdaniem była niezbędna dla powojennego marksizmu.
Formalnym celem Sartre'a było ustanowienie dialektycznej zrozumiałości samej historii jako tego, co nazwał „totalizacją bez totalizatora”. Ale jednocześnie jego istotną troską była struktura walki klasowej i los masowych ruchów buntu ludowego, od rewolucji francuskiej pod koniec XVIII wieku po rewolucję rosyjską i chińską w XX wieku: ich wzlot, stabilizacja, petryfikacja i upadek w świecie wciąż zdominowanym przez niedostatek.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)