Kronika wojenna 21. pułku londyńskiego (First Surrey Rifles) 1914-1919

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowy opis pułku Surrey podczas I wojny światowej, co czyni ją cennym źródłem dla osób zainteresowanych kontekstem historycznym lub badaniem członków rodziny, którzy służyli w tym pułku. Jednak niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje w niej konkretnych osobistych spostrzeżeń i szczegółów z perspektywy niższych rang.

Dobry opis pułku, doskonały do badań nad historią rodziny, wysoki standard języka angielskiego i pochwały za równowagę i dokładność.

Nie odpowiada na konkretne pytania niektórych czytelników, skupia się głównie na perspektywie oficerów i może brakować osobistych szczegółów dla tych, którzy szukają indywidualnych doświadczeń.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

War Record of the 21st London Regiment (First Surrey Rifles) 1914-1919

Zawartość książki:

21. batalion pułku londyńskiego był przedwojennym batalionem terytorialnym w 6.

brygadzie londyńskiej, 2. dywizji londyńskiej, z siedzibą w Camberwell. W 1915 roku brygada miała numer 142, a dywizja 47.

Podobnie jak w przypadku innych batalionów TF, drugi batalion liniowy (2/21st) został utworzony wkrótce po wybuchu wojny i przydzielony do nowo utworzonej 2/6 Brygady Londyńskiej, 2/2 Dywizji Londyńskiej - później oznaczonej numerem 181 Brygady, 60 Dywizji.

1/21. wyruszył do Francji w maju 1915 r.

i walczył na froncie zachodnim w tej samej brygadzie i dywizji do lutego 1918 r., kiedy to po reorganizacji BEF z czterech do trzech batalionów został przeniesiony do 140. brygady, nadal w 47. dywizji, i walczył aż do zawieszenia broni.

2/21 wyruszył do Francji w czerwcu 1916 roku, a w listopadzie tego samego roku jego dywizja (60.) została wysłana do Salonik i walczyła w tym teatrze do czerwca 1917 roku, kiedy to została przeniesiona do Palestyny. W czerwcu 1918 roku batalion został rozwiązany, a jego personel oddelegowano do innych batalionów dywizji. W sumie przyznano 26 odznaczeń bojowych, odzwierciedlających służbę na trzech teatrach wojny, a łączna liczba poległych wyniosła 58 oficerów i 988 innych szeregowych.

„Książka podzielona jest na dwie części, po jednej dla każdego batalionu, a na końcu znajduje się skonsolidowana lista odznaczeń i wyróżnień, w tym MiD i odznaczenia zagraniczne, oraz połączona lista honorowa z oficerami i innymi stopniami pokazanymi osobno, ta ostatnia pochodzi z Żołnierzy Zmarłych, a także indeks. Jest to dobra, rzeczowa historia, oparta na wkładzie kilku członków batalionów.

Zawiera wiele szczegółów, a narracja jest raczej anegdotyczna niż formalna, dzięki czemu łatwo się ją czyta i przyswaja. Minusem jest brak map i współczesnych zdjęć, które zwykle można znaleźć w historii jednostki. W przypadku znacznie dłuższej części pierwszej historia rozwija się chronologicznie z rozdziałem poświęconym konkretnym i określonym okresom czasu, a na końcu znajduje się przydatna tabela pokazująca dla każdego miesiąca okresy spędzone w linii oraz w brygadzie, dywizji, korpusie lub rezerwie armii.

Część druga składa się z trzech rozdziałów, po jednym dla każdego teatru wojny, w którym służył 2.

batalion”.