Królestwo Mowy

Opinie czytelników

W „Królestwie mowy” Tom Wolfe bada kontrowersyjne związki między językiem, ewolucją i ludzką tożsamością, szczególnie krytykując wybitne postacie, takie jak Karol Darwin i Noam Chomsky. Wolfe argumentuje, że język nie jest produktem ubocznym ewolucji, ale narzędziem wynalezionym przez ludzi. Książka czerpie z narracji historycznych, aby zilustrować te punkty, zapewniając mieszankę humoru, satyry i krytyki ustalonych narracji naukowych. Otrzymała jednak mieszane recenzje ze względu na swoje kontrowersyjne stanowisko i styl pisania Wolfe'a.

Wciągająca opowieść Wolfe'a, humor i szeroko zakrojone badania nad Darwinem i Chomsky'm. Książka przedstawia zabawną krytykę powszechnie akceptowanych poglądów naukowych, ujawniając historyczne zawiłości stojące za ewolucją i językiem. Wywołuje debatę i prowokuje do myślenia na temat natury języka jako konstruktu kulturowego, a nie ewolucyjnego.

Książka nadmiernie upraszcza złożone argumenty naukowe i może zrazić tych, którzy szanują ewolucję darwinowską lub idee Chomsky'ego. Krytycy wskazują, że podejście Wolfe'a może wydawać się lekceważące dla ugruntowanej nauki i że książce brakuje głębi w omawianiu zawiłości języka i ewolucji. Co więcej, styl pisania nie każdemu może przypaść do gustu, przez niektórych określany jako chaotyczny i niekompletny.

(na podstawie 302 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Kingdom of Speech

Zawartość książki:

Mistrz opowieści i reporter prowokacyjnie dowodzi, że to, co wydaje nam się, że wiemy o mowie i ewolucji człowieka, jest błędne.

„Krzykliwy, radosny i hiperboliczny atak na, ze wszech miar, teorię ewolucji”. (Dwight Garner, New York Times)

Tom Wolfe, którego legenda rozpoczęła się w dziennikarstwie, zabiera nas w otwierającą oczy podróż, która z pewnością wzbudzi szeroką debatę. KRÓLESTWO MOWY to porywający, zmieniający paradygmat argument, że mowa - a nie ewolucja - jest odpowiedzialna za złożone społeczeństwa i osiągnięcia ludzkości.

Począwszy od Alfreda Russela Wallace'a, Anglika, który pokonał Darwina w teorii doboru naturalnego, ale później się jej wyrzekł, a skończywszy na kontrowersyjnej pracy współczesnego antropologa Daniela Everetta, który przeciwstawia się obecnej mądrości, że język jest zakodowany w ludziach, Wolfe bada uroczyste, długie twarze, śmiejące się głośno zygzaki darwinizmu, stare i neo, i stwierdza, że nie ma to znaczenia w Królestwie Mowy.