Kritik der Urteilskraft: Die dritte Kritik (vorherig: Die Kritik der reinen Vernunft und Kritik der praktischen Vernunft)

Opinie czytelników

Recenzje pracy Immanuela Kanta podkreślają jej znaczenie jako część jego głównego wkładu w filozofię, ale wielu czytelników uważa jego styl pisania za trudny i nieprzystępny. Podczas gdy jakość książki jest chwalona, szczególnie pod względem atrybutów fizycznych, złożoność treści sprawia, że jest ona mniej odpowiednia dla nowicjuszy w ideach Kanta.

⬤ Część wielkiego dorobku Kanta
⬤ ważne dzieło filozoficzne
⬤ wysokiej jakości fizyczna książka
⬤ wygodny format do czytania
⬤ polecana dla entuzjastów Kanta.

⬤ Trudny i złożony styl pisania
⬤ prawie nieczytelny dla początkujących
⬤ nieodpowiedni dla zwykłych czytelników
⬤ zagmatwana struktura utrudnia zrozumienie.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Krytyka rozumu jest trzecim głównym dziełem Immanuela Kanta po Krytyce czystego rozumu i Krytyce praktycznego rozumu, opublikowanym w 1790 r. Pierwsza część zawiera estetykę Kanta (doktrynę sądów estetycznych), a druga teleologię (doktrynę interpretacji natury za pomocą kategorii celu).

Trzecia Krytyka jest ściśle powiązana z dwoma poprzednimi dziełami Krytyki rozumu. Dla Kanta filozofia była początkowo podzielona na dwa obszary: teoretyczny (czysty rozum) i praktyczny (etyka, filozofia prawa i filozofia religii). Trzecia Krytyka nie tylko ma na celu pośredniczenie między naturą a wolnością, ale także próbuje wyjaśnić zjawiska takie jak piękno w przyrodzie i sztuce, geniusz, organiczna i systematyczna jedność natury za pomocą koncepcji osądu.

Immanuel Kant (1724-1804) był niemieckim filozofem epoki oświecenia. Kant jest jednym z najważniejszych przedstawicieli zachodniej filozofii.