Ocena:

Recenzje książki są w przeważającej większości pozytywne, chwaląc jej pomysłową fabułę, bogaty język i wyjątkowe postacie. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące jakości niektórych wydań, a niektórzy czytelnicy uważają, że tematy są trudne do zrozumienia.
Zalety:Pomysłowa i wciągająca fabuła, bogaty i zabawny język, zapadające w pamięć i intrygujące postacie, polecane dla tych, którzy lubią fikcję literacką i przystępne w porównaniu do innych dzieł autora.
Wady:Niektóre wydania mają niską jakość druku i problemy z formatowaniem, tematy mogą być mylące lub trudne do zrozumienia dla niektórych czytelników, a wydanie Kindle zawierało literówki i błędy.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Kiedy Kleinzeit, copywriter reklamowy, którego imię oznacza albo „bohater”, albo „mały”, w zależności od tego, kogo zapytasz, podnosi kartkę żółtego papieru w londyńskim metrze, nie podejrzewa, że spowoduje to, że zostanie zwolniony z pracy i przyjęty do szpitala z geometrycznym bólem w przeciwprostokątnej.
Na oddziale szpitalnym A4 Kleinzeit odkrywa, że nie jest sam: jego koledzy również cierpią na bezsensowne, ale prawdopodobnie śmiertelne dolegliwości, które mają coś dziwnego wspólnego. Z pomocą pięknej nocnej pielęgniarki, uzbrojony w glockenspiel i książkę Thucydidesa, Kleinzeit ucieka ze szpitala i pogrąża się w dzikim i migoczącym świecie tajemnic z udziałem metra, enigmatycznego rudobrodego mężczyzny, klucza, kartek żółtego papieru i samej Śmierci...
Przezabawna, surrealistyczna i całkowicie nieprzewidywalna powieść o poszukiwaniu rzeczywistości przez jednego człowieka, Kleinzeit (1974) jest jednym z najbardziej lubianych dzieł Russella Hobana.
„Hoban jest tak zabawny i niezwykły, jak żaden inny pisarz... Kleinzeit to rodzaj świętego głupca, zaciekłej, samotnej inteligencji desperacko próbującej nadać sens beznadziejnemu światu. Tour de force. - Evening Standard.
„Hoban jest niezwykle utalentowanym powieściopisarzem, oryginalnym umysłem w erze masowo produkowanych filozofów”. - Irish Times.
„Zachwycająca... Język Kleinzeita jest zawsze zdumiewający”. - Boston Globe.