Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Ja, ssak” autorstwa Loretty Breuning bada biologiczne i ewolucyjne czynniki wpływające na ludzkie zachowanie, szczególnie w odniesieniu do statusu społecznego i reakcji emocjonalnych. Oferuje wgląd w to, jak nasz mózg ssaka wpływa na nasze interakcje i postrzeganie, zapewniając świeżą perspektywę, która jest zarówno praktyczna, jak i pouczająca.
Zalety:Czytelnicy doceniają książkę za jej przystępny styl pisania, dogłębny wgląd w ludzkie zachowanie i praktyczne zastosowania w zrozumieniu emocji i dynamiki społecznej. Wielu uznało ją za transformującą, podkreślając jej znaczenie dla osobistych zmagań ze zdrowiem psychicznym, lękiem przed statusem i relacjami międzyludzkimi. Autor jest chwalony za uproszczenie złożonych koncepcji neuronauki i uczynienie ich zrozumiałymi.
Wady:Niektórzy czytelnicy wspominają o kilku minusach, w tym o postrzeganej jakości projektu i fizycznej prezentacji książki. Kilka krytycznych uwag sugeruje, że spostrzeżenia autora nie zostały w pełni podkreślone lub że książka mogłaby zyskać szersze uznanie. Ponadto istnieje poczucie, że choć książka jest pomocna, może nie rozwiązać głęboko zakorzenionych kwestii bez dalszej introspekcji i zrozumienia.
(na podstawie 49 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
I, Mammal: How to Make Peace With the Animal Urge for Social Power
Zawartość książki:
Odziedziczyliśmy mózg, który szuka szacunku i uwagi, jakby od tego zależało nasze życie. Mózg ssaków nagradza cię przyjemnym, spokojnym uczuciem serotoniny, gdy otrzymujesz szacunek i uwagę. Ale serotonina jest szybko metabolizowana i musisz zrobić więcej, aby uzyskać więcej. Każdy mózg próbuje uzyskać ją w sposób, który działał wcześniej, ponieważ poprzednie skoki serotoniny zbudowały ścieżkę w mózgu. To dlatego ssaki tak bardzo pragną władzy społecznej, a przeszkody na drodze do niej postrzegają jako zagrożenie dla przetrwania.
Ssaki żyją w grupach w celu ochrony przed drapieżnikami, ale życie w grupie jest frustrujące. Osobniki o wyższym statusie mają lepsze możliwości krycia i miejsca do żerowania. Nie próbujesz rozprzestrzeniać swoich genów, ale dobór naturalny zbudował mózg, który nagradza cię dobrym samopoczuciem, gdy robisz rzeczy, które promują twoje geny. Nasz apetyt na status jest tak naturalny, jak nasz apetyt na jedzenie i seks. To dlatego "śmieciowy status" przyciąga uwagę ludzi.
Ta książka pokazuje, jak cieszyć się serotoniną bez frustracji związanej z niekończącym się dążeniem do władzy społecznej.
Możesz powiedzieć, że jesteś "przeciwko statusowi", ale gdybyś wypełnił pokój ludźmi, którzy tak mówią, hierarchia statusu szybko uformowałaby się w oparciu o to, jak bardzo każda osoba nalega. Nigdy nie wyraziłbyś tego słowami, ale mózg ssaków pracuje z neurochemikaliami zamiast ze słowami. Twoje neurochemiczne wzloty i upadki mają sens, gdy wiesz, jak siła społeczna promuje przetrwanie w świecie zwierząt. Nic nie jest z nami nie tak. Jesteśmy ssakami. Ciężko pracujemy, aby powstrzymać te popędy i możemy świętować to, jak dobrze radzimy sobie z wyposażeniem umysłowym, które mamy, zamiast skupiać się na naszych wadach.
Mózg ssaków ewoluował, aby promować przetrwanie poprzez sojusze społeczne. Umożliwia ssakom życie obok silniejszych i słabszych osobników. Nieustannie porównuje się do otaczających go osób. Jeśli widzi siebie w pozycji słabości, uwalnia kortyzol ("substancję chemiczną stresu"), która motywuje go do powstrzymywania się, aby uniknąć konfliktu. Jeśli widzi siebie w pozycji siły, uwalnia serotoninę i ulega impulsowi do zaspokojenia swoich potrzeb. My, ludzie, nieustannie odczuwamy tę dynamikę, dlatego mamy na nią tak wiele słów: ego, konkurencyjność, duma, szacunek, podbijanie stawki, pewność siebie, poszukiwanie uwagi, dominacja społeczna, arogancja, wspinaczka społeczna, asertywność, manipulacja, ambicja, opozycja. Możemy wreszcie zrozumieć nasz hybrydowy mózg dzięki nagromadzeniu badań w dziedzinie nauk o zwierzętach i neuronauki.
Nie jest łatwo być ssakiem.
Pragnienie władzy społecznej jest łatwe do zauważenia u innych, zwłaszcza u rywali społecznych. Trudno to zaakceptować u siebie i swoich społecznych sojuszników. Możesz stymulować swój poziom serotoniny bez bycia "palantem". Kiedy zrozumiesz swojego wewnętrznego ssaka, możesz nauczyć się rozluźniać swoją pozycję społeczną, zamiast być więźniem "statusu śmiecia". Co za ulga.
